Tam adı Zâdü'l Meâd fî Hedyi'l-İbâd'dır. İbn Kayyım, bu eserinde Hz. Peygamber'in sîretinden hareketle akaidi, hadisi ve fıkhı birleştiren yeni bir telif türü denemiştir. Hz. Peygamber'in sîretinden bahsederken onun söz, fiil ve takrirlerini hayatıyla ilişkilendirip anlatmıştır. Eser ilk bakışta bir siyer kitabı gibi görünse de müellif ona bazen akaid, bazen fıkıh, bazen de âdâb kitabı hüviyeti kazandırmaya çalışmıştır. Eser uzunca bir mukaddimenin ardından Resullullah'ın (sav) biyografisiyle başlar. Eserde onun nesebi, süt anneleri, dadıları hakkında bilgi verir. Daha sonra ilk vahyin gelişiyle hicretinden bahseder. Ardından çocukları, hanımları, amcaları, kendisine hizmet edenler, kâtipleri, müezzinleri, kumandanları, şairleri, gazveleri, gönderdiği seriyyeler, silahları, binekleri, giyim kuşamı, yemesi-içmesi, evliliği ve hanımlarıyla geçimi, uyuması, yürümesi, oturması, tıraş olması, konuşması ve susması, gülmesi ve ağlaması hitabeti gibi konular üzerinde durulur; abdesti, namazı, zekatı, orucu, haccı, umresi, kurbanı, zikirleri, duaları, cihadı, kendisinin gönderdiği heyetler, ona gelen ve giden elçiler hakkında bilgi verilir, Nikah, talak, alışveriş ve diğer konulara dair verdiği hükümleri ele alır.
