XI. yüzyılın sonlarında Dımaşk’ta doğmuş olan İbnü’l-Kalânisî, Dîvânü'r-Resâil ve'l-İnşâ'da kâtiplik ve reislik yapmış, Dîvânü'l-Harâc’ın idaresi ve Dımaşk şehir reisliği gibi birçok bürokratik görevde bulunmuştur. Döneminde gerçekleşen siyasî, içtimâî ve askerî olaylara şahitlik eden İbnü’l-Kalânisî, bunları birçok resmî evrakla birlikte kayıt altına almıştır. Bürokratik görevlerinin yanı sıra iyi bir şair ve hattat olarak da tanınan müellif, inşa kâtipliği ve şairliğinin kendisine kattığı tecrübeler sayesinde Arapçayı incelikle ve maharetle kullanmıştır. 27 Mart 1160’ta vefat eden İbnü’l-Kalânisî, Dımaşk’ta bulunan kabrine defnedilmiştir.
İbnü’l-Kalânisî’nin bilinen tek eseri Hilâl b. Muhassin es-Sâbî’nin tarihine zeyl olarak yazdığı Dımaşk tarihidir. I. ve II. Haçlı Seferleri hakkında naklettiği orijinal bilgiler onu Haçlı tarihi araştırmalarının önemli kaynaklarından biri hâline getirmektedir. Eserde Dihkûz Kalesi Fetihnamesi, Muhammed Tapar tarafından Zahireddîn Tuğtekin’e verilen Şam valiliği menşuru, Şemsülmülûk’ün, İmâdüddîn Zengî’ye Dımaşk’ı teslim etmek için yazdığı mektup gibi pek çok orijinal belge bulunmaktadır. Fâtımîler, Bilâdü’ş-Şâm’da Selçuklu hâkimiyetinin tesisi, Dımaşk Atabekliği, Zengîler, Irak, Kuzey Afrika ve Anadolu hakkında önemli bilgileri ihtiva eden eser, Türk ve İslam tarihi açısından ana kaynakların kısıtlı olduğu XI. ve XII. yüzyıla ışık tutması bakımından son derece önemlidir.