Eski zamanlardan birinde göklerde iki arkadaş bulut yaşardı. Bu iki kafadar bulutun adları Siyah ve Beyaz’dı.
Ak bir ışık gibi parlayan Beyaz Bulut, dokunduğu yeri ışıl ışıl bir berraklığa kavuştururdu. İçinde taşıdığı irili ufaklı yıldıza benzer şekillerle Beyaz Bulut, kuşların mutluluk kaynağı ve oyun yuvasıydı. Siyah Bulut’un olduğu yerde ise yağmur hiç eksik olmazdı. Kurşuni koyu rengi ona sert bir görünüm verirdi. Gökyüzünde bir devin gölgesi gibi görünürdü.
İki arkadaş gökyüzünde usulca süzülerek ilerlerken konuşup şakalaşıyorlardı:
- Sen olmasan nasıl bu kadar eğlenirdik, bu kadar yol nasıl biterdi, dedi Beyaz Bulut.
- Bulut olmak zor iş! O kadar zor ki gülüp eğlenmeden, konuşup oynamadan, hiç geçmezdi zaman. Hayat bizim için pek iyi olmazdı, diye cevapladı Siyah Bulut.