“Ey gönlümün zirve noktası!
Ayın aşk hâlini oluşturmuşken, sana bakan perdelerimi kapatırım mı sandın? Sen ne kadar ailenin bir tanesi isen, benim için de o kadar göz nurusun. İste yeter ki! Arştan ferşe yollar açayım. İste yeter, yürüdüğün yollar olayım. Binbir farklı alemden derdine tercüman olayım. Bana ister koşarak ister salınarak gel, her adımında yanı başında olurum. Beni ne zaman bulmak istersen, bütün yolların bana çıkacak bilesin. Gönlümün sarayları sana sonsuza dek açıktır. İster yollarına çiçekler sereyim dilediğinde giriver içeri, istersen bilinmezlere karadan denizden kapılar açayım gidelim hayallerine.