"Şiirimin temel yapısı, yani başlangıç noktası: Tanrısal sezgi yoluyla hayata bakmadım. Şiirim hem discursif, hem de sezgisel oluşturucu olarak belirginlik kazandı. Şiirim, parçalanan Arap kuşağını, dağılan halkını sergiler. Araplar için ölüm, basit ve doğal bir olaydır, iyi tanıdıkları torpağa dönüştür. Şiirlerimde adı sıkça geçen Şamlı Mihyar, Adonis'in yansımasıdır. Doğada çocukluktur, saflıktır, iyiliktir. Onun için şiirimin arka planında bir mistisizm yatar. Şamlı Mihyar sürekli devinim halindedir, dinin kalıplaştırdığı toplumu sarsmaya gelen ve sürekli haksızlığa karşı çıkan bir devrimcidir.