...Şehirleri kitaplardan, yazarlardan tanırım. Adana’yı da öyle.
Orhan Kemal’i, Yaşar Kemal’i okuyunca, onların yaşadığı yeri sevmemek mümkün mü? Ben de kendimi Adana’nın bir edebiyat hemşehrisi sayarım.
Gençliğimde İngilizce şarkılar ve tangolar söyleyen Celal İnce’den dinledim bu Adana şarkısını:
"Adana’nın yolları taştan,
Sen çıkardın beni baştan"
Sanırım gençlik çaylarından birine gitmiştim, mekan da, şimdi yerinde yeller esen Taksim Belediye Gazinosu’ydu.
Güney’in bu sıcak şehrini, Çukurova’yı ezberledim nerdeyse.
Yaşar Kemal, bu yöreleri efsaneleştirdi. İnsanını, sıcağını, çilesini sevdim.
Fabrikalardaki işçileri, pamuk toplayanlar, Cumhuriyet edebiyatımızda unutamayacağımız sayfaların kahramanlarıydı.
Ölümsüz kahramanlar yerine, ezilenlerin gerçek roman kahramanı mertebesine yükseldiği eserlerdi onlar..
Doğan Hızlan