Cumhuriyet, toplumsal kalkınmanın, ekonomik ve kültürel kalkınmanın birlikteliğiyle gerçekleşebileceği bilincindeydi. Devlet, bu nedenle, kuruluş yıllarından başlayarak topluma her türlü desteği sağlamıştır. Özellikle 30'lu yıllarda toplumun çağı yakalayabilmesi için gerekli olan endüstriyel, bilimsel, teknolojik ve sanatsal yapılanmaya yönelik öneriler ve programlar geliştirilmiş ve uygulamaya geçilmiştir. 30 ve 40'lı yıllar çağdaşlaşma atılımının gerçekleştirildiği yıllardır. 75 yılın ürettiği renkler ve biçimleri konu alan bu kitapta, öncelikle Cumhuriyet dönemi sanat anlayışındaki çeşitlilik vurgulanmak istenmiştir. Bu nedenle "Görsel Dil" olarak adlandırılan birinci bölümde resim, heykel, karikatür, fotoğraf, sinema, özgün baskı, grafik tasarım, seramik, cam, endüstri tasarımı konularıyla 75 yılın "yaratma"daki çeşitliliği sergilenmeye çalışılmıştır. Bunun yanı sıra bir "öteki"olarak kalmış olan kadın sanatçı, halk sanatı ve naif sanat konularına da resim sanatının ardından yer verilmiştir. Bu bölüm, aynı zamanda, modern ve modern sonrası anlatım dilindeki görsel farklılaşmayı da ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Türkiye'de sanat eleştiri ve kuram üretme yetersiz olmakla birlikte, Cumhuriyet'le bir gelenek başlamıştır denebilir. "Kurumsal Dil" adlı ikinci bölüm, 75 yıl içinde bu geleneğin gelişme sürecini vermeyi amaçlamaktadır. Seçilen yazıların içerik ve biçim açısından değişik evreleri yansıtmalarına özellikle dikkat edilmiştir. Sergiler, müzeler, sanat piyasası, kaçakçılık ve sanat tahripçiliği konularının yer aldığı üçüncü bölüm, sanat ortamı ve sorunlarına ayrılmıştır. Bu bölüm, 30'lu yılların sanat ortamındaki uyanışın 90'lı yıllardaki durumunu belirli konularda büyüteç altına almaktadır.