Düşnâne’de yer alan öyküler, derin hüzünlere ve çelişkilere bile ironiyle yaklaşabilen, hayatın ve insanın derinliklerindeki duyguları deşifre etmenin peşine düşmüş bir öykücünün kaleminden çıkma. Osman Koca öykülerinde, bir taraftan varoluşun anlamını arayan insana yolunu gösteren işaretleri sorgularken bir taraftan da yanlış yöne sapanların acılarını anlamaya çağırıyor okurunu. Düşnâne, bir tür meydan okuyuş..
"Kuramsallığın ötesinde biçemle de ilgilenmiş öykülerinde Osman Koca. Post-modernitenin o bildik kalıplarının dışına taşarak duyuş mekanizmasını numaralandırırken sanki bizlere hayatın karmaşık ama deşifre edilmiş pin-kodlarını sunmuş. Eski tarz inşa’cılığın sözcüklere giydirilmiş muammalı secileriyle örülü Düşnâne. Kalıp sözler bu nedenden ucu açık, birbirini bütünler vaziyette ve dilemmalı."
Hüseyin Akın’ın Sunu yazısından