Sadece 2 dakikada hayatların nasıl alt üst olduğunu 2 büyük depremle anlamış olduk. Artık eski takıntılarımız yok. Hayata yıkılan bir binanın çerçevesiz penceresinden bakabiliyoruz. Eski önceliklerimizde yok artık. Size göre 2 dakika ne kadar kısa bir zaman dilimi değil mi? Bizlere göre de koskoca şehrin yıkılması kadar uzun bir zaman dilimi. Bakın bakalım 2 dakikada yıkılan bir şehri yeniden ayağa kaldırmak için ne mücadeleler verildi. En acı tecrübeleri tadarak hayatımıza devam etmeye çalışıyoruz.
Aradan tam bir yıl geçti. Ama nasıl bir kor ki içimden yaşadıklarımı atamadım. Ruhumdaki enkaz hala ilk günkü sıcaklığını koruyor. Çok zordu yaşadıklarım, kelimelere sığmayacak kadar zordu. Bir insanın şahit olmaması gereken o kadar çok şeye şahit oldum ki. 6 Şubat 2023 tarihinden itibaren hiç ağlayamadım. Güçlü olmak zorundaydım. Ama bu da ruhuma çok ağır geldi. Çünkü deprem bazı hislerimizi de enkaz altında bıraktı. Hala o hislerime "Sesimi duyan var mı?" diye sesleniyorum. Ama hiçbir ses alamıyorum. Ruhuma "Sesimi duyan var mı?" diye sesleniyorum. Ama oradan da bir tepki alamıyorum. Hala enkazlarda dolaşıyor ruhum. Hala bir şeyler arıyorum sanki. Hala soğuğu hissediyorum gönlümde.