- Senin annen de sana köfte yapar mı?
- Hayır, dedi.
- Hayır mı? Niçin ama? Belki de yaramazlık yapıyorsun o yüzden, dedim.
Endri:
- Yaramazlıktan dolayı değil, dedi. Bizim ülkemiz çok fakir. Et bulma imkânımız çok zor.
- Siz en çok hangi yemeği yersiniz, dedim.
- Pilav yeriz, dedi.
Sonra da ekledi.
- Bir gün kızlar yemek yer, ertesi gün erkekler.
Bu cevap karşısında herkes sustu. Çatal kaşık sesleri bile kesildi. Annem ağlayarak sofradan kalktı. Ben de çok üzüldüm. Üzüntüden köfteler boğazıma dizildi. Ne diyeceğimi bilemedim.
Emin olmak için,
- Yani iki günde bir mi yemek yersiniz, dedim.
- Evet, bugün kızların sırası olmalı, dedi.