"Renate, Gabriel'i sana bırakıyorum." Bü tümce varlığ,ı yaşamı, gölgesi olmuştu. Benliğine öylesine egemen olmuşlardı ki, bu sözcükler duvardan dönen yankı gibi yüzlerce, binlerce defa kulağında çınlanmış, incelip, zayıflayacağı, kaybolacağı yere daha güçlenip toklaşarak benliğine nüfuz etmişti. Vücudu delik deşik eden makineli salvoları gibi ruhu bu birkaç sözcük nedeniyle kalbura çevrilmiş, çocukluğunu, gençliğini ve şimdi kendinden iki misli yaşlı görünen bedenin yaralı ruhunda bu cümle etkindi.