İslâm tarihi boyunca insanların giyim-kuşamları yanında süslenme ve buna bağlı olarak vücutlarındaki bilhassa yüz bölgelerindeki kıl ve tüyleri alıp almamalarına dair farklı boyutlarda çeşitli tartışmalar olmuştur. Özellikle kadınların yüz tüyleri ve kaşları üzerinde yaptıkları tasarrufların dinî açıdan nasıl değerlendirildiğini tespit etmek için bu konuya dair ilgili rivayetlerin yorumlanması önem kazanmaktadır. Bazı hadislerde yüz tüylerini almanın Allah’ın yaratmasına bir müdahale olduğu, hatta yüz tüylerini alanlara lanet edildiği şeklinde bilgiler nakledilmektedir. İlgili rivayetlere rağmen Allah Resulü’nün en yakınında bulunan Hz. Âişe’nin bir kadına, yüzünde rahatsızlık veren şeyleri giderebileceğine dair cevap vermesi meselenin çok boyutlu olduğunu göstermektedir. Ayrıca yüz tüylerinin alınmasını yasaklayan rivayetin sahâbî râvilerinden birinin Hz. Âişe olması, dikkat çeken bir meseledir. Konunun netleşmesi adına rivayetlerin tespiti ve tahliline ihtiyaç duyulduğu anlaşılmaktadır. Çalışmada temel hadis külliyatının yanında gerektiğinde diğer disiplinlere ait kaynaklardan da faydalanılmıştır. Konunun daha iyi anlaşılması için gerektiğinde eleştirel yaklaşıma başvurulmuştur. Konuyla ilgili rivayetlerin sened tenkidi kısaca açıklandıktan sonra sıhhat durumu hakkında bilgi verilmiştir. İlgili rivayetleri metin tenkidi yönteminden istifade ederek Kur’an’a, sahih sünnete, akla ve tarihî gerçeklere arz ederek merviyyâtın nasıl anlaşılması gerektiği hakkında çok boyutlu değerlendirmelerden yararlanılmıştır.
