Kelimeler ile hisler arasındaki farkları toplamaya başladığımda henüz çarpım tablosunu bilmiyordum. Hayatımın en kritik kararlarını, fark ettiklerimle verdiğimden olsa gerek uyumsuzluğun başladığı ilk anı, bu ilk sır ile hatırlıyorum. Daha nicelerine sahip olduğum sırlar, bazen bir kişinin bazen saldırgan bir grubun kelimeleriyle bulutlansa da, bir kutup yıldızı gibi bana karanlığımda yol göstermeye devam etti. Bu yıldızı göstermek için debelenen; parmağı gökte, bedeni pervazlardan sarkmış çocukluğumdan geriye kalan bu suskunluk, artık etrafıma iyileştiğimi müjdeliyor, ne yazık! Gökte yıldız her zamankinden güçlü parlıyor.