Allah’ın son Nebîsi ve Rasûlü Hz. Muhammed[s.a.v] her sınıf ve seviyede insan için yaşanacak bir örnektir. Hanımları ve çocuklarıyla bir aile hayatı süren eşler de onun yaşayışından kendilerine büyük ibret ve misaller bulabilirler.
Peygamber[s.a.v] henüz, 25 yaşında iken ilk evliliğini kendisinden onbeş yaş büyük, dul bir hanımla, Hatice bintü Huveylid ile yaptı. Peygamber[s.a.v], Hz. Hatice ile mesud bir aile hayatı geçirmiştir. Bu ilk hanımı vefat edinceye kadar bir başkasıyla evlenmemiştir. Peygamber[s.a.v]’in, Mâriye’den doğan oğlu İbrahim hâriç bütün çocukları bu yaşlı hanımdan oldu. Hz. Muhammed[s.a.v]’in peygamberlik hayatının en sıkıntılı dönemi Hatice ile olan beraberlik yıllarına rastlar.
Genç hanımın yaşlı kocası olarak da Peygamber[s.a.v] en mükemmel koca idi. Aişe ile evlendiğinde, Aişe olgunluğa ermemiş bir kızdı. Peygamber[s.a.v] 63 yaşında vefat ettiğinde, Aişe henüz 18’indeydi ve Peygamber[s.a.v]’in davranış ve sözlerini yaymak için Aişe’nin önünde hayli zaman vardı.
Peygamber[s.a.v] evlilik hayatı boyunca hanımlarından gelebilen kıskançlık, çekememezlik, kızdırıcı ve can sıkıcı münferit davranışlara sabırla ve tatlılıkla mukabele etmiş; azarlama ya da şiddete yer vermemiştir. Hanımlarına çok samimi ve içten muamele etmiş, onları sevinçte ve tasada ortaklar kabul etmiştir. Hanımlarının mehirlerini evlenirken vermiş, onlarla ayrı ayrı ve toplu olarak sohbetlerde bulunmuş, onları ilgilendiren meselelerde istişare etmiş, aile fertlerinin her birine ilgi göstermiş, kıymet vermiş, hususi itibar atfetmiş, yalnızca aile efradına değil, yakınlarına da iltifat ve alâka göstermiş, hanımlarına karşı hayırlı olmuş, kıskançlıklarını anlayışla karşılamış, onlara ev işlerinde yardımcı olmuştur.
Kısacası Peygamber[s.a.v], dünyanın şimdiye kadar gördüğü en mükemmel bir aile reisiydi.