Hz. Peygamber’in tarihin belli bir zaman diliminde ve belli bir coğrafyada yani 7. yüzyılda Arap coğrafyasının Hicaz bölgesinde yaşadığı bilinmektedir. Bu yüzden de onun muhatap kitlesi söz konusu zaman diliminde ve coğrafyada yaşayan insanlar olduğu; bu insanların değer yargılarının, ahlak anlayışlarının, hukuki uygulamalarının ve yaşam tarzlarının Hz. Peygamber’in söz ve uygulamalarında etkisinin bulunduğu göz ardı edilmemelidir.
Bu eserde, beş konu (Ahvâl-i Şahsiyye, Ceza Hukuku, Ganimet, Kölelik- Cariyelik, Kadın) merkeze alınarak Hz. Peygamber’in söz, fiil ve davranışlarında Arap örf ve adetlerinin etkisi ortaya konulmaya çalışılmış; çok eşlilik, kızların küçük yaşta evlendirilmesi, evlilik ve boşanma hukuku, iddet süresi, nesep tespiti, zıhâr, ilâ, el kesme cezası, diyet, kısas, recm, ganimet elde etme, safî, humus, fey, cizye, kervan ve kabile baskını, esir alma ve esirleri satma, esir kadınlarla ilişkiye girme, köle-cariye sahibi olma, cariyeleri odalık edinme ve eril usun kadına tahakkümü (kadının meta olması, fitne kaynağı sayılması, kocaya itaati, dövülmesi, tek başına yolculuk yapamaması) gibi Hz. Peygamber döneminde uygulanan (ve çoğunluğu itibariyle 7. yüzyıl Arapları tarafından önceden beri uygulanagelen) birçok konunun bağlamından koparılıp başka tarih ve coğrafyaya taşınmasının/taşınmak istenmesinin anakronik bir hata oluşturacağına dikkat çekilmiştir.
