Bir melek nasıl yırttı kendini ve içinden bir şeytan çıktı? Amelden düşmüş elif’e sığınarak bir burjuva gibi yüzümüze sırıtanlar; biz bir mim gibi, bir vav gibi, bir dal gibi çekilip çıkarız hayatınızın karanlığından kendi varlığımızın kalbinde yeniden dirilerek.
Var olmak, zihnimize kelimeler dokunduğunda içimizde uyanan bir ümmete sabah olmaktır.
ÇocukluÄŸumun alacakaranlığından geliyorum. Nerde bir cami, bir okul görsem yüreÄŸim yanıyor, aklım çürümeye yüz tutmuÅŸ gibi telaÅŸa kapılıyor, ateÅŸe verilen kütüphaneler gibi eksiliyorum. En kendim olduÄŸum vakitlerdir düşünceyi uyandırmaya niyetle inziva çöktüğü zaman. Hani fecirden önce afaka bir ahenk içinde dağılmış akisler kanatlanır ya. Ä°ÅŸte öyle bir devinim baÅŸlıyor fikrimin inceliklerinde. Uçsuz bucaksız bir ufka açılmış, derinliÄŸi ölçülemeyen bir okyanus içinde emekliyorum. Yol uzun…Â