"Hektor, Patroklos 'u soyarken, belki ucuz kurtulacağını sanı yordun: beni hiç hesaba katmıyordun, çünkü çok uzaktaydım! Akılsız adam! Senden daha cesur bir koruyucusu olarak ben, arkasındayım! Şimdi dizlerini çöktürdüm: köpeklerle kuşlar seni parçalayıp yiyecekler, ona ise Ahaylılar cenaze şereflerini vereceklerdir." Sönmek üzere olan bir sesle tanrısal Hektor şunları söyledi: "Sana yalvarıyorum, dizlerine kapanıyorum: annen için, baban için, tatlı canın için... Beni Ahay gemilerinin yanında köpeklere parçalatma! İstediğin kadar tunç, altın kabul et, babamın, sevgili annemin sunacakları hediyeleri al, cesedimi onlara ver, Troyalı erkekler ve kadınlar bana da cenaze ateşi şerefinden bir pay ayırsınlar. " Ahilleus ona kızgın bir gözle bakarak şöyle dedi: "Köpek, dizlerime kapanma, anam babam adına yalvarma! Yüreğimin öfkesi öyle büyük ki seni çiğ çiğ, kıtır kıtır yemek isterdim. Bana ettiklerinden sonra, hiç bir şey köpekleri başından uzaklaştıramaz: bana on kat, yirmi kat diyetini getirseler, teraziye vursalar fazlasını da vaat etseler, Dardanoğlu Priam senin ağırlığınca altın getirip teraziye koysa, hayır, seni hanım annen bir cenaze yatağına yatırmayacak, doğurduğu oğlu için ağlayamayacak, seni köpekler, kuşlar paralayıp yiyecektir." Tulgası kıvılcımlar saçan Hektor, ölürken şunları söyleyebildi: "Seni daha görür görmez bilmiştim: sen konmazsın: sende demirden bir yürek var. Yalnız dikkat et, tanrıların öfkesini üstüne çekmeyesin! Bütün yiğitliğinle beraber, bir gün, Paris ile Foebos Apollon sana da Skees kapılarının önünde ölümü vereceklerdir. "
