Kaleminden alevler fışkıran bir yazardan; romantic, erotic, politik, komik, tuhaf metinler.
Aklınızda bulunsun.
Bir insanın kendini sevmesi için, kendini bulması veya en azından kendini “kendini bulduğuna” inandırması gerekiyor. Ben bu yalanlara kanmayacak kadar terliyim.
O halde yapmam gereken printer’ın “send” tuşuna basmak.
Sonra çıkan kağıttaki saçmalıklarıma uzun uzun bakıp; yazdıklarımı sevmek, onlara inanmak. Ve sanki onlar da beni görüyormuşçasına, kağıda hınzır hınzır gülümsemek.
“Olmak veya olmamak bütün mesele olamaz” diyenlere…