İnsanlar ikiye ayrılırlar:
Başkaları için yaşayanlar, başkaları sayesinde yaşayanlar.
Sorun olanlar, çözüm olanlar..
Ümit kıranlar, ümit verenler..
Dert üretenler, deva üretenler..
Şikayet edenler, çare bulanlar..
Aynı havayı soluyan, aynı sıkıntıyı yaşayan, aynı sevince ortak olan iki insandan biri dert küprü olur çıkar, diğeri deva küpü..
Biri şikayet üretir, öbürü çare.
Biri yük olur, öbürü yük taşır.
İç dünyalarda düğümlenir bütün iş.
Afaki alemden kopup gelen her malumat her olay her keyfiyet bizim ruh dünyamızı, zihinsel dünyamızı, gönül iklimimizi nasıl ve nereye göre biçimlendirilip işlettiğmize göre dönüşür, değişir.