Modernliğin bir çok vaadi vardı. Cenneti yeryüzünde inşa etmek ise en cezbedici vaadini oluşturuyordu. Ütopyalar bu amaçla kaleme alınmıştı. Dünya hayatıyla sınırlı ömrü her türlü hazla doldurmak amaçlanmıştı. Bunu gerçekleştirmek için zihinler ve gerek bireysel gerekse toplumsal hayat her türlü ilahi ilke ve ölçüden serbest bırakılması gereken karar verildi. Bu kararın gerekleri titiz bir şekilde uygulamaya konuldu. Böylelikle bedensel hazları önceleyen bir zihniyet ve hayat tarzı egemen kılındı. İddiaya göre, bireysel olarak yaşanan bu hazlar birleşip tüm dünyayı kuşatacak, “cennet” sınırları olmayan bir dünyada vücut bulacaktı. Böylelikle “insan” (modern insan) ne kadar muktedir olduğunu ispatlamış olacaktı. Ancak hayal edilenler ve vaatler gerçekleşmedi. Hatta tam tersi gerçekleşti. “İnsanları korkudan azat edip tüm eşyayı feda konumuna getirmek” hedefine sahip modernlik, “dünyanın büyüsünü bozdu” ve yeryüzünü “muzaffer felakete” dönüştürdü. Cennetin fiili olarak çok başarılı şekilde tasarlanmış Holocaustların mimarı oldu. Çünkü modern insanın tüm arzuları, tutkuları bastırılmış şekilde şiddetle dışa etti. Bu sebeple yeryüzü tıka basa şiddetle doldu. Modern dünyanın beşiğinde, modern zihinlerin ve hayatın temsilcileri birbirlerinin boğazına sarıldılar. Artık insanlık buradan çıkmak, bir kurtuluş yolu bulmak istiyor. Bu kitap, modernliğin temel argümanlarını gözden geçirerek, insanın bugün itibariyle galip geldiği “umut” arayışının potansiyel imkanlarını sorgulamak amacına sahiptir.
