Hüseyin Özlütaş, sağlık kurulu raporlarından işgücünü tamamen kaybettiğini, kısaca felç olduğunu öğrenince, 'kaderim buymuş' deyip duruma alışmadı. İşkenceyle ve işkencecilerle savaştığı gibi, işkencenin sonucu olan bu hastalıkla da savaştı. İnatçı bir savaşın sonunda güçlükle de olsa konuşabilir, kalem kullanabilir hale geldi. Dünyanın değiştirilmesi mücadelesinden de bir an olsun kopmadı. Her olanağı değerlendirerek bu çok yönlü savaşımı sürdürdü. Bu kitap, Özlütaş'ın felçle, karamsarlıkla ve düzenle savaşının belgesidir.