Ah! Bir zamanlar, senin onlardan hiç farkın yoktu. Sen de mutluluğun maviliklerinde korkusuzca fırtınalara karşı kulaç atıyordun, bıkıp usanmadan! Yorulmak nedir bilmezdin.
Bazen de kısraklar gibi kırlarda meydan okurdun yılkı atlarına inat. Kimse tutamazdı seni. Saçların atların yeleleri gibi şaha kalkardı. Şimdi? Hayal meyal ilk sevgilin düşer yüreğine. Her düşüşünde; kor ateşi gibi yanar bağrın!
O doğduğunda suçluydu. Çünkü cinsiyeti kız’dı! Okumak istedi okulu yarım kaldı. Alçak babası, onu hiç acımadan bir zalime sattı. Dünyası zindan oldu. Ve aşkını kardeşine kaptırdı.
Sosyal çalkantılar içerisinde yaşama direnmeye çalışsa da kendisine bir türlü yön bulamayan genç bir kadının başından geçenleri okurken; gözyaşlarınıza boğulacak, kendinizden, hatta düzenin kokuşmuşluğundan nefret edeceksiniz…
Onlar; tecavüze uğradılar
Şiddet gördüler
berdel’e maruz kaldılar
satıldılar…
Onlar; anamız
avradımız
bacımız
yavuklumuz…