Yağmurlar bu şehre kızgın artık. Pencereden yağmuru izleyemez oldum. Her damla bir kurşun aslında yaşanılanlara. Çocukluğumda dikkatli yürümek gerekirdi sokaklarda. Çamurlar kirletirdi bedenlerimizi. Artık bedenler çamurla değil, bakışların izdüşümleriyle kirleniyor.Düş bahçelerinde dilek ağaçlarına bağladığım tüm göz yaşlarımda seni addaım tanrıya. Yalnızlığımda kuru ağaçlar yetiştirdim çorak bedenlerde. Belki dönersin, yeşerir tüm hayaller diye... Dileğim olursa diye korkma. Gerçekleştiğinde seni aşkım, sadece seni seveceğim.Anlattım tüm benliğimi sulara... hırçınlığımı dizdim ipe, kışa sakladım... Anladım... Mevsimler geçince değil, ben bitince geleceksin...…