E-Dergi

Akıllımı , delimi anlayamadım ben seni. Alev hanım , bu kitabı siz kaleme alalı onlarca yıl oldu , lakin kitabın kehanetlerinin halen gerçekleştiğini görmekteyim. Aslında bir nevi Japonya mega kentlerinin geçtiğimiz yüzyılda aldığı şeklin memleketimize uyarlanması gibi gelmişti başta bu kitap ancak zamanla bizede uymaya başladığını görmekteyim. Bu kitapta söz ettiğiniz toplumsal hafıza hastalığı Türkiye için geçte olsa hayata geçecek bir olgu. Bizim köylerimiz , kasabalarımız , hep şehirlerimize maya olmuştu ancak terse döndü artık bu durum. Okunmalı.

Bu kitaba aslında yorum yapılmaz. Bu kitabın hikmeti , okuyanın hikmeti ile birdir. Anladığın kadar varsın , anlamadığın kadar da yok. Lakin ne yokluğun varlığından çalar , ne varlığın yokluğuna koyar birşeyler. Orda öyle dengedesinden aslında fıtren. Ağır ama güzel kitap.

Bazen işte böyle oluyor. İslamı anlamakla anlatmak aynı şey değildir asla. Bu kitap Saidi Nursiyi yücelyeyim derken aşırıya kaçarak maksadını gerçekleştiremeyen bir eser olmuş. Ben bu kitabı okuduktan sonra şunu söyledim , birşeyi yoktan var etmeye çalışmak kifayetsiz bir iş.

İslam dini felsefi açıdan incelendiği ve üzerine teoriler oluşturulduğu sürece , Allahın adaletinin dünya üzerindeki hükmü şefkate bürünür. Böyle zamanlarda insanlar mutlu , umutlu ve sevecen olur. Neden olmasın ki?

Âşksızlara verme öğüt,
Öğüdünden alır değil.
Âşksız âdem hayvan olur,
Hayvan öğüt bilir değil.

Eksik olman ehillerden,
Kaçagörün cahillerden,
Tanrı bîzâr bahîllerden,
Bahîl didâr görür değil.