Daha Dün Yaşadılar Hakkındaki Yorumlar

"Daha Dün Yaşadılar, Mehmet Niyazi'nin kaleminden hayata dair derin ve duygusal bir yolculuk sunuyor. Kitap, okuyucuya geçmişle bugün arasındaki bağları sorgulatırken, karakterlerin iç dünyalarına dokunarak unutulmaz bir deneyim sunuyor."

Merhum mehmet niyazi ne yazsa okunur

Okurken kendi hayatımda yaşadıklarım gözümün önünden geçti rahmetli Muhsin Başkan’ın şu sözü aklıma geldi iki saniye sonrasına garantimiz olmayan bir hayatımız için fırıldak olmaya gerek yok. ve bir gün bizim içinde daha dün yaşadılar diyecekler...

trabzonlu olmayı öven bir kitap görünümü veriyor....

Biz bu kadar ne ara değiştik dedirten bir kitap duygu dolu

Bir zamanlar ADAPAZARI-AKYAZI da yaşanan günlük olaylar ne güzel anlatılmış.Zamanla insanlığımız ölmüş nefretimiz artmış sanki.Keşke kitapta yazanları şu anda da yaşayabilsek .İyi,sevgi dolu,hoşgörülü, yardımsever olsak. Bir zamanlar öyle güzel yaşayan insanlar gibi yaşasak.

Yakın zamanda ki kültür farkını anlatan mehmed niyazi imzası taşıyan süper bir kitap yazarr çok kaliteli gerçekten tavsiye ederim tüm kitaplarını okuyun...

Sakarya'nın şirin ilçesi Akyazı'da 50'li, 60'lı yıllarda yaşanılan ve Türkiye'nin herhangi bir yerinde yaşanması muhtemel olayları ve kişileri kaleme almış yazar. Genel olarak Mehmed Niyazi'nin akıcı ve duru Türkçe'si bu kitapta da mevcut. Ben Akyazı diyorum, siz kendi memleketinizin geçmişini anlayın.

Küçük bir Anadolu ilçesinde meydana gelen basit ama anlamlı olaylar anlatılmış. Beğenmeyen arkadaşlar sanırım çok çarpıcı olaylar beklediklerinden başarısız bulmuşlar.Ancak unutmamalıyız ki şaşırtmak değildir romanda amaç.Başarılı teknikler,tasvirler,örgüler ve gerçeğe,akla,mantgığa uygun konulardır.Tavsiye ediyorum.

İçinde şirin tasvirler ve olaylar yok değil ama genel görüntüyü başarılı bulmuyorum.

Birbirlerine bağlı, her birliktelikte olduğu gibi, çıkar ilişkilerinin de yer aldığı dostlukları olan, samimi bir ilçe eşrafı... Bazen "bir dostluk kitabında bu kadar iltimas, bu kadar çıkar ilişkisi fazla değil mi ama..." diye düşünüyor ama yazarın kurduğu hadise ağı içinde gezinirken aslında kitaptan kafanızı kaldırınca da benzer bir dünyaya baktığınızı farkediyorsunuz. Bilhassa Hacı Ziya'nın şahsında "böyle insanlar da varmış..." diye düşünüyorsunuz. Bilhassa gençlerin alıp okumasını tavsiye edebileceğim bir kitap.

"Marmara kahvesi"nde kimler yok ki! Hilmi Oflaz mı dersiniz? Var! Necip Fazıl mı dersiniz? O da var! Le Monde Hasan da dersiniz değil mi? Evet, O da var! Romancı kişiliğin içine yedirilmiş enfes bir gerçeklik. Okumayanların tez vakitte okumaları dileği ile...

Mehmed Niyazi'nin Doğunun Ölümsüz Çocuğu hariç bütün romanlarını okudum. Onu da en yakın zamanda alıp okumak niyetim. Varolmak Kavgası hariç bütün romanları gerçek şahıslardan örülü...

Küçük şehirler de büyüyen insanların yakınlığı, dostluğu, vefası bir başkadır. Beraber büyüyüp, beraber yaşamanın getirdiği gönül bağı bu kitapta örgü örgü işlenmiş. Kitapta taşra kültürünün güzelliklerini bulacaksınız. Bizim kültürümüzün içinden doğan bu güzel insanlar kitap boyunca bizi bir yerlere sürüklüyor. İnanın bu tür insanlar olmazsa hayat çekilmez olurdu. Şöyle bir bakınca bizim de çevremizde kendine has bir çok insan vardır. İnsanları güzel kılan bunlar işte...

Kitabın baş kahramanı Hacı Ziya öldüğünde öyle ağladım ki, ağlamaktan mecalim kalmadı. Hala aklıma geldikçe içim burkuluyor. Hiç kitap okurken ağlanır mı? İnsan bal gibi de ağlıyor, yüzlerce kitap okudum beni sadece bu kitapla, 'iki dünya arasında' ağlattı.

Mehmed Niyazi Allah sana hayırlı, uzun ömürler versin.

Hocam sana bu kitap yakışmamış.romanın daha başında birbirine girmiş yığınlarca şahıs.torpille örülmüş bir mahalle dayanışması örnek diye verilen çevre.eski bir türk filmi daha kazançlı çıkmamızı sağlar kanımca.üstadı gazete yazılarından tanırım.lakin bu roman çıtası düşük bir çalışma olmuş.

çok keyif alarak okudum.kesmeden ara vermeden kısa sürede bitirdim.küçük bir ilçenin sakinlerinin insani değerleri öne çıkararak zengin bir sosyal hayatı üretmesini ve bu güzelliklere vesile olan karakterleri çok güzel kurgulamış yazar.karakterler o kadar içten ki hepsinin derdiyle iç geçirdim.bunların dışında yazar hacı ziya karakterini öne çıkararak sosyal hayatta hasıl olan sıkıntıları çözebilmenin böle insani değerleri özümsemiş tiplerin varlığıyla kabil olduğunu göstermiş.gerçekten akıllı geniş gönüllü temyiz kudreti olan sağduyu sahibi insanlar varlıklarıyla bulundukları sosyal çevreye gözlemlenemeyen,ölçülemeyen katkılar sunar.işte bunu çok güzel kurgulamış yazar.söylemesem olmaz romanda ki deli fazlı acayip eğlendirdi beni.çok güldüm delinin maceralarına.güzel bir kitap.kaybettiklerimizi görmemiz adına kesinlikle okunmalı diye düşünüyorum.

ben bu kitabı çok sevdim.sıcak bir aile ortamı yaşadım okurken.okunması tavsiye olunur.

Bu kitap halen nasıl yaşandığını neler yaşandığını tam olarak bilemediğim bir dönem hakkında, sadece büyüklerimizden duyduğumuz -eski- mahalle, küçük kasaba kültürü ve yakın ilişkilere nasıl hasret oldupumuzu hatırladım. gelişen dünya ile aslında tam olarak gelişmeyipte bazı duygulardan yoksun kalmaya başladığımızın tekrar farkına vardım. Bizi biz yapan komşuluk ve aile dostluk ilişkileri üzerine güzel bir. kitap ancak daha iyi anlatılabilirdi.

Bu kitap beni çocukluğuma götürdü. Küçük bir ilçede insanların
birbirleriyle olan her türlü münasebetini anlatan, günümüzdeki büyük
şehirlerde tamamıyla unutulmaya yüz tutan sevgiyi, hoşgörüyü, saygıyı ve
diğer güzel duyguları yeniden hatırlattı bana. Okumaya başlayanların
bitirinceye kadar ellerinden bırakamayacağı bir akıcılığa da sahip.
Herkesin okumasını tavsiye ederim.

Okurken hiç sıkılmayacağınız harika bir roman

Dünyadan göçüp gidenlerin sadece insanlar olmadığını görebileceğimi enfes bir eser

Köy meydanında biri bir hikaye anlatıyor sizde dinliyorsunuz, huzurla.

Kitaba başlarken kendime bitirme süresi olarak bir hafta vermiştim ancak başladığım gün bitti kitap 278 sayfa olmasına rağmen.Eser çok akıcı ilerliyor elimden bırakamadım bitmesin istedim.Roman karakterleri insanın gözünün önünde canlanıyor ve özellikle küçük bir köy yada belde de yaşamışsanız o kahramanlar size çok tanıdık geliyor.Kalemine,yüreğine sağlık üstadın. Kültürümüzden insanları yaşatan sıcacık bir eser olmuş.Akyazı ilçesinde geçmiş yıllarda yaşanmış olaylar anlatıldığına göre üstadın çocukluk dönemlerini yansıttığını düşündüm.Mehmed Niyazi Özdemir hocamız da Akyazı doğumlu.Ayrıca eserde Hacı Ziya ismiyle geçen karakterin soyadı Özdemir.Anladığım kadarıyla eser üstadın anı romanı olmuş.Herkese tavsiye ediyorum ben büyük bir keyifle okudum.

Tasvirler çok güzel bize unuttuğumuz insanlığı hatırlatan hoş bir çalışma.

güzel bir kitap anadolu insanını güzel bir sadelik,güzel bir üslupla yazmış anadolu insanını anlamaya çalışan arkadaşlar okuyabilir

Küçük bir beldenin insanlarının sosyal hayatı, çekişmeleri, yaşam tazları, şakaları, gelenekleri ve bir döneme işaret eden sürükleyici bir eser. yavan olduğu söylenebilir ama Niyazi'nin belki de geçmişe olan bir vefa borcu olarak düşünülürse yanlış ifade edilmiş olamaz. Yaşananlar dedelerimizden babalarımızdan duyduğumuz bize hiç uzak olmayan gerçekler. geçmişe küçük bir geri dönüş niteliğinde saygılar.

Dostluk! Bana çok yakın ve çok uzak...
Kitabı okurken farkına varacaksınız günümüz dostluklarıyla geçmişte yaşanan dostlukların arasında uçurumlar olduğunu. Hangimiz dostu için ölümü göze alır ? Hangimiz dostu için inanılmaz şeyler yapabilir ? Günümüz dostlukları menfaat üzerine kurulu dostluklar . Bilemiyorum belki bu düşüncelerim yanlıştır ,belki bir yerlerde dostluklar vardar yeşeren...

" Sevgide güneş gibi ol ,dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol ,hataları örtmede gece gibi ol,tevazuda toprak gibi ol ,öfkede ölü gibi ol ,her ne olursan ol ,ya olduğun gibi görün , ya göründüğün gibi ol.
MEVLANA