Veba Hakkındaki Yorumlar

Bir doktorun gözünden anlattığı Camus'un en güzel kitaplarından birisi.

Kitap biraz sıkıcıydı...Fakat Camus çok büyük bir yazar.

YAzarın diğer kitaplarından farklı olarak yazmış. Yine Cdili çok güzel ve farklı düşünceler çercevesinde şekillenmiş bir Camsu klasiği.

Anlatım zaman zaman fazla donuk olsa da, kitapta öyle sözler var ki; yazar vebadan çok hayatın sıradanlığından bahsediyor sanki. Tanrıdan da bahsediyor yazar, ölümden de, hayattan da....

Yabancı kadar güzel ve başarılı bir eser

Yabancı ve Düşüş'ten sonra Albert Camus'un okuduğum üçüncü kitabıydı. Yabancı kadar olmasa da sürükleyici bir anlatıma sahip ve size olayların içinde olduğunuzu hissettiriyor. Okunması gereken değerli bir Camus kitabı..

Yabancı eserini okuduktan sonra Veba adlı romanını okudum. Gercekten harikaydı.

Oran kenti gözlerin önünde serildi ve bu sergide bir Veba'nın toplumun zihinsel alışkanlıklarını nasıl değiştirdiği;korkular, değerler, inançlar, sorgulamalar, ikilemler... Ayrıca eğitici bir özelliğe de mevcut idi; Veba ve semptomları...

Bir şehri ve insanlarını hakimiyeti altına alan, düzeni kendine göre yeniden kuran bir hastalığın beraberinde neler getirip neler götürdüğünü, yaşamı gölgesinde bırakıp artık ben varım deyişine tüm kasvetiyle tanık oluyoruz Veba'da.

iki kez okudum ve tekrar tekrar okunmaya değer bir Camus kitabı..

"Yabancı"dan çok daha iyi bir eser. Kullandığı şairane üsluptan çok zevk aldım. Kaybedeceğini bile bile savaşa girenlerin hikayesi.

bir şehirde başlayan veba salgını bu salgına karşı mücadele veren insanların hikayesi...

Camusun insana bakışını ve inancını bu kitapla çok daha iyi bir şekilde kavradim... Camus dünyanın Saçmalığina bir baskaldiridir.

Albert Camus'un "Veba" dolayısı ile belli bir alana sıkışmış insanların ruh halini,çaresizliğini çok iyi yansıtmış, analiz etmiştir kendisi.

albert camus be kardeşim... dünyanın en güzel adamı ya

kitap güzel ama çok sürükleyici değil. biraz sabırla okumak gerekiyor. ama o kasvetin içine çekiyor kendini yazar. fakat çeviri berbat, bazı cümleler havada kalmışi bazıları anlamsız yarım bırakılmış.

Albert Camus farklıdır. Sisifos Söyleni Veba'da hayat buluyor...

albert camus'un yabancıdan sonraki en iyi kitabı bu

''Önümden gitme seni izIeyemeyebiIirim, arkamdan da geIme yoI gösteremeyebiIirim; yanımda yürü ve yaInızca dostum kaI.''

camus okuyun okutun.tavsiye ediyorum.ama yazarı hiç okumamışsanız yabancı daha iyi bir tercih olabilir.

harika bir kittap

oran şehrinin sakinlerinin çaresizliği damarlarınıza kadar işleyecek

Albert Camus'nun en iyi kitabı bu.

yazarın kalemi çok iyi

veba biter insan kılığındakiler yine yaşıyormuş gibi yapar...

açıkçası beklentim yüksek olduğu için daha iyi bir kitap bekliyordum ancak okunmaya değer. Tavsiye ederim

yazgısal üsluba uygun bir eser...

Mutlaka her kütüphanede bulunması gereken bir eser.

hayatı anlamsız bulan bir adamın hayatla mücadelesi..

albert camus un nadide kitaplarından. kesinlikle okunması gereken bir kitap.

Veba çok büyük bir eser.Lakin Nedret tanyolaç çevirisi kitabı okumayı zorlaştırıyor.Cümleler arasında bağlantı yokmuş gibi tekrar okuma ihtiyacı doğuyor.o yüzden başka bir çeviriyle okunması tavsiyemdir.

çaresizliğe karşı umudun savaşıdır Veba.
Camus'un başarılı eserlerinden biridir. Eserin bazı bölümlerinde diyaloglardan sıyrılıp olay örgüsünün anlatılması akışı sekteye uğratsa da güzel bir eserdir.

Albert Camus'un yazdığı, veba salgını karşısında insanın acizliğini ve çaresizliğini gözler önüne serdiği, toplumsal alanda geçen romanı. romanda, camus'un diğer romanlarında da olduğu gibi saçma yaşantıyı öne çıkaran ölüm olgusu ortak nokta olarak ele alınmıştır.

Albert Camus'nun okuduğum ilk kitabı, özellikle kahramanlar arasındaki diyaloglar hayata bakış açınızı yeniden değerlendirmenize ve yorumlamanıza neden oluyor. Kitabı bitiridğim akşam Zeki Demirkubuz'un "Yazgı" isimli filmini seyrettim, özellikle filmin sonunda savcı ile mahkum arasındaki diyalog Camus'nun vebadaki diyaloglarını hatırlattı bana, kitabın oldukça etkisinde kaldığımı düşünürken, filmde Camus'nun "Yabancı" isimli kitabından esinlenildiğini öğrendim, "Yabancı"yı okumak için sabırsızlanıyorum, Camus iz bırakan bir yazar, okunmasını tavsiye ederim, tabii Zeki DEmirkubuz'un "Yazgı"sını da...

hastalığı tüm gelişim süreclerinde gözler önüne basarıyla sermiştir Albert Camus. Okunmalı.

Albert Camus e bir kez daha hayran kaldım. Kitap inanılmazdı, hiç bitmesin istedim.

Camus'nün bu eseri insanı ikilemde bırakacak bir sonla bitiyor. Yayınevinin de güzel çevirisiyle okunan bu roman insanlara sadece bir hikayeler zincirinden çok, sorgulama şekillerine de sokuyor. Çok başarılı

Veba, Albert Camus'un en önemli eserlerinden biri. Bence ilk iki romanı arasında gösterilecek bir eser. Veba'nın hüküm sürdüğü günleri keskin bir dinle anlatmış. Kahramanları sönük görünse de hayatın içinden ve çok güçlü. Yazar yargısını koymuyor sadece her kahraman kendi dilinden anlatıyor. Camus ile tanışmadıysanız sizin için üzülüyorum.

uzun zamandır böyle sürüklenmedim.

Biraz okuması güç bir kitap.anlamak için çok dikkat istiyor. ben pek beğenmedim.

Albert Camusun en iyi kitaplarından biri diyebilirim

Kimileri Camus'nün zirve kitabının Yabancı olduğunu söylerler ancak benim için Veba en yukarıda olduğu kitaptır. Çeviri harika, orjinali Türkçe olsaydı bu kadar güzel yazılabilirmiydi bilemiyorum. Şiddet içermeyen bir şiddetle tavsiyedir.

Albert Camus' un en başarılı romanlarından. Okurken kendinizi Oran şehrinde vebalıların arasında yaşamaya başlamış gibi hissediyorsunuz.

Çok etkileyici kesinlik okunması gereken bir kitap. Yabancı ile belki daha çok tanınıyor Camus fakat bu kitapta gözlem gücünü iyi yansıtıyor. Felaketlerin kadere dönüştürüldüğü tarihin her döneminde toplumları izletiyor okuruna...

Veba'nın ,Albert Camus'un diğer kitaplarından farkı; olayı tarafsız anlatmak için, yazar sanki işin içinde değilmiş, yaşananları tarafsız anlatıyormuş izlenimi vermek adına koyduğu bir gözlemci ağzıyla yazılıyor olmasıydı.Oysa ben Albert Camus'u derinden gelen bir iç sesiyle, kendiyle ve toplumla hesaplaşmasını okumayı seviyor ve dahihane ve kusursuz buluyorum.Bunu o kadar içten ve samimiyetle yapıyor ki bütün felsefeciler sınıfta kalıyordu yanında.Kitabı okurken kahramanın kim olduğunu ve onun anlattığını elbette anlıyorsunuz ama o zamanda kahraman çok duyarsız ve katı biriymiş gibi görünüyor ve yaşananlar sanki gölge de bırakılıyor gibi soğuk bir hava yaratılıyor.

Ama tüm bunları bir kenara bıraktığınızda kitap gerçekten sizi sarsıyor ve derinden etkiliyor.

Kitabın sonlarına doğru ana karakterlerden biri olan rahibin bir vaazı vardır; ateist doktor (ki kitap doktorun -dolayısyla Camus da onun üzerinden - yazılmış) bu vaaz üzeri nden ‘niye?’ diye soruyor. “Niçin küçücük çocuklar acı içinde ölüyorlar? Bunun neresi adil?” Karanlık aydınlığının üzerine çekilmiş bir perde mi yoksa aydınlık karanlığın üzerine yerleşmiş bir perde mi? Peki çocuğu veren kim? Diye sormak geliyor insanın içinden ya da sağlığımız yerindeyken sırf hastalık hali mi bizi boşluğa ya da şüpheye düşürüyor? Kitabın sonunda veba ortadan kalkarken meyhaneler de kiliseler de yine dolmaya başlıyor. Demekki boşluk insanın kendisinden kaynaklanıyor. Keşke Camus da biraz bu tasavvufla ilgilinseydi de Yaratılışın, adem (yokluk) aynalarındaki tezahürlerindeki cevapları bulabilseydi ki kendisi Cezayir asıllı malum çok da zor değildi.Kişisel olarak Camus’un Yabancı adlı romanında bu manevi boşluk havası daha iyi resmedilmiş, çok daha başarılı sanırım...

veba kitabı açıkça söylemem gerekirse pek hoşuma gitmedi. akıcı değil, kahramanlar belli belirsiz ve sönük. şehri yakıp yıkan bir hastalığı daha dramatik anlatabilirdi. öldü derken yazar onun ardındaki acıları, pişmanlıkları, hüzünleri yani insani ne kadar duygu varsa hepsini ıskalıyor. sıradan bir hadise gibi sunuyor ölümü. yabncıya göre daha sönük bir kitap açıkcası. sadece yazarın doktor olmamasına rağmen vakalrı doktor gibi anlatabilmesini sevdim, bu karara nasıl vardın diye soracak olanlara cevabım hazır:doktorumda ondan. hulasa tavsiye etmiyorum, albert camusu okuyacaklar yabancı kitabını okusunlar

haytı tüm iniş ve çıkışlarıyla uç noktalardaki gel gitlerle değerlendiriyor yazar, elimzede olanları bir anda kaybolam ihtimali gerçekle düş bir arada.

bu kitabı okurken Vebayı sözlük anlamının dışında düşünmekte fayda var ki yazarın en çok beğendiğim özelliği de bu: anlatmak istediği kavramları başka kelimelerle sembolize etmesi.

Şans, ömre eklenen her gün,

Ömür, vebadan kaçma süresi,

Veba ise kaderdi.

beğendiğim bazı bölümler:
Herkesin hayatı en önemli, ölmesi gereken bir başka kişiydi.
Dürüstlük nedir diye sorulan soruya 'işimi yapmaktır' demesidir
“Beraber geçirilen zamanları iyi kullanmakta gösterdikleri ihmale acınıyolar, seven bir insan için sevilen bir varlığın sahip olduğu zamanı iyi kullanmanın her türlü mutluluğun baş sebebi olduğunu bilmedikleri için ve bunun farkına varabilmekte gösterdikleri acemilik yüzünden kendilerini suçluyorlardı.”

Dünyada yaşayan bir vebalı olarak konuşmak gerekirse vebamızı etrafımıza bulaştırarak herkesin vebalı olmasına sebep oluyoruz. Bu veba mikrobu günümüzde internet, televizyon vs. araçlarla insanlara bulaştırlıyor. Dünyayı karantina altına almak gerekiyor. Asıl vebalı olmayan çok az sayıdaki insan ne olacak?

Veba, gerçekten insanın varoluşunu, kaderin karşısındaki dik duruşunu, saçmalığı anlatan ve yazarın fikrine katılmasam da tanrısızlığı bilinçlere kazıyan bir eser. Ölümün eşitleyici bir ilke oluşunu çok hoş anlatmış. Bizler vebalıyız ama bunun farkında değiliz; Oranlılar ise vabanın farkındaydı ve saçma da olsa bazı kurtuluş yolları denedi. Bizse mahkumuz ve ölümümüzü bekliyoruz?