lisedeyken yaşar kemal in hacimli ince memed serisinden gözüm korkmuş ve okumamıştım. bu kitabı o zamanlar okusaydım hemen ona başlayabilirdim, şimdi yakında yapacağım gibi. yazar okadar sade ve anlaşılır, kesintisiz olma çabasında ki iyelik eklerini bile isimlere bitiştirmiş, tarz haline getirmiş. (Esmenin, Hasanın şeklinde yazılmış, ekler ayrılmamış.) köy yeri 'dırdır'larının insanı ne derece depresyona sokabileceği ve kişinin annesini akla karayı seçememe arasında nasıl da öldürebildiğinin kanıtı. çok iyi tasvir edilmiş, tavsiyedir.