Bir süredir içimde bir his var sanki Yiğit oğlan ile Deniz kızın annesi ve ceylan gözlü bir adamın kızıyla karşılaşacağım gibi (Ceylan Hanım desem çok resmi, Ceylan Abla desem yersiz samimi olmaktan korktum, en iyisi bu şekilde hitap edeyim dedim)
kitap... içime dokundu... öyle bir hissiyattayım ki halimi anlatacak kelime bulamadım. Boğazım düğümlendi... Esprili anlatım tarzını bir perde gibi hüznüne çekmiş sanki... diyorum ya anlatamadım, ama zaten ben kimim ki canım kitap üstüne söz söyleyebileyim, ama şunu söyleyebilirim : yüzünüz tebessüm de edecek, kalbinize de dokunacak. bu hissi tadın, yani okuyun.
