Huzur Hakkındaki Yorumlar

Ahmet Hamdi Tanpınar... Bir devrin hakikat adamı... Sadece bu eserle değil,edebiyat yazıları, denemeleri ve edebiyat tarihiyle günümüze ışık tutmuş bir portre. Onun bu romanında Mümtaz'ın iç yolculuğunu en derin şekilde hissedeceksiniz. İstanbul adeta bir roman kahramanına dönüşüyor. Tavsiyemdir.

1. Dünya savaşı sonrası, 2. dünya savaşı öncesi İstanbul. Eski - Yeni, Gelenek - Modern tartışmaları üzerinden toplumsal hayata bir ayna; Musiki başta olmak üzere dönemin önemli sanatkarları üzerinden klasiklerimizin nefis okumaları; Huzurun aranması; Karakter betimlemeleri ve kurgusu ile tam bir modern klasik.

'Kitabın dili ağır, güzel de ben anlamadım diyenler' sorun sizlerde.Biraz birikin de öyle okuyun ya da kendinizi bestseller ile tüketmeyi bırakın!

Genel olarak sosyal ilişkilerin, fikirlerin, huzursuzlukların konu edildiği bir Tanpınar eseri. Mümtaz isimli karakterin iç dünyasına ağırlık verilerek yazılmış. Romanda olay akışından ziyade betimlemeler ve ruhsal analizler daha baskın. Hasta ve huzursuz insanların hayatına ayna tutulmuş. Üslup açısından çok hoş ifadeler mevcut fakat anlatım olarak akıcı değil. Bu da yazarın tarzina has bir durum. Güzel bir eserdi, okunmalı.

İlk ortaokul yıllarında elime aldığım ve ağır geldiği için okuyamadığım bu kitap yıllar sonra üniversite sıralarında tekrar karşıma çıktı ve bu sefer severek okudum .

Tanpinar'in dilini sevenler mutlaka okumalı. İnsanların ruhları bu kadar mı güzel tahlil edilir. Defalarca cümleler alıntıladığım bir eser.

coğu okuyan sıkıcı der ama edebiyat severler için çok güzel bir kitap bufam buram edebiyat kokuyor

Şair Tanpınar'dan roman yazarı Tanpınar'a.
Okumaya başlayınca bırakamayacağınız usta yazardan usta bi eser.

Türkiye'nin yüz akı romanlarından biri.

Okurken huzura kavuşmak. Başka ne denir.

Türk edebiyatının en temel eserlerinden biri ve kitabı anlamak başlarda zor olabiliyor fakat Tanpınar'ı tanıyan bir insan için keyifle okunabilecek bir eser.

Ahmet Hamdi Tanpınar'la "Saatleri Ayarlama Enstitüsü" ile tanışanlar için,beklenti yükseldiğinden bir hayal kırıklığı olarak görünse de,gerek yaşandığı dönemi,gerekse İstanbul tasvirleriyle mekanı üstadın gözünden betimlemelerle okumak bile ayrı bir tecrübe.Sabırlı okunulası bir klasik.

Kitap betimleme cenneti. sakin kafayla okumanızı tavsiye ederim.

Kitabın adı Huzur olsa da aslında bu kitap, bir huzursuzluğun romanıdır...

Türk edebiyatının çok mühim romanlarından biri. Gerçek roman okuyucusunun zevk alacağı türden bir kitap. Sıradan bir okuyucu sıkıcı bulacak ve sanat değerini farkedemeyecektir. Kitabı bitirdikten sonra hakkında yazılan çalışmaları okudukça , okurken farkedemediğiniz onca şey göreceksiniz. İyi okumalar!

Kitaptan 50 sayfa okuyup da bu kitap sıkıcı demek yanlış olur. Kitap ağır bir dille yazılmış olduğundan sürekli basit anlatıma başvurulan kitapları okuduktan sonra anlamak zor olabilir .
Kitabın değerini okuduktan sonra anladım , gerçekten harika bir kitap . yaşım ilerledikçe dönüp okumak istediğim bir kitap . kesinlikle okunması gereken bir eser , yazarın üslubu harika .

İlk okumaya başladığımda nasıl biter diye düşünmüştüm ama sonlarına doğru beni çok etkiledi.Mümtazla birlikte bende huzur aradım .Fakat tek sıkıntısı iç aleme fazlasıyla dalıp gitmesi.Bazen bunaldım.Ama sonuç olarak çok önemli bir kitap.Okunması lazım. İyi okumalar

Öyle bir aşk ki, yazarın dediği gibi erkek kahramanın gözünde bir din gibi yaşanıyor. Kadın kahramanın deyimiyle bu din ve derinlik aslen erkek kahramanın derinliğinden kaynaklanıyor. Ne geçmişte yaşanmış, ne gelecekte yaşanabilecek bir derinlikte. Ancak bu rüya sona erdiğinde gerçek hayatın detaylarını fark edebilen kahramanımızın ve etrafındaki karakterlerin, 2.dünya savaşının ayak seslerinin duyulduğu günlerde yaşadığı doğululuk-batılılık ikilemi içindeki buhranlarını anlatan gerçek bir roman.

Huzursuz aydının romanı olarak tanıtılan bu kitabı okurken açıkçası bir o kadar bunaldım aynı zamanda bir o kadar da zevk aldım. Tanpınar'ın kültürel birikiminden kesinlikle faydalanılmalı diye düşünüyorum eserde geçen birçok sanatkârın eserleri ayrıca okunmalı ve dinlenmeli diye düşünüyorum. Hammamizâde Dede Efendi, Vagner, Debussy vs., Fuzuli, Rimbaud bir yol gösterici gibi okuyun dinleyin diyor sanki. İnsandaki estetik zevki en üst noktaya çıkarabilecek bir eser olduğunu düşünüyorum.

Maalesef kitabın yarısına kadar, yani üçüncü bölümüne kadar okuyabildim. Basit bir olayın, karakter analizlerinin sayfalarca sürmesi, anlatılan öykünün fazlasıyla durağan olması okurken sıkılmama neden oldu. Uzun cümle ve paragrafların olması, erudisyon, distugue gibi yabancı kelimelerin varlığı rahatsız ediciydi. Karakterlerin sevdikleri mekanlara ayrı isimler vermeleri ve bazı benzetimler kitapta ilgimi çeken nadir unsurlardan birkaçıydı.

Huzur benim bugune kadar okumus oldugum gerek edebi acidan,gerek kurgulama anlaminda son derece basarili buldugum romanlardan bir tanesi.Karakterlere verilmis olan kimlikler, yasanilan donemin buhranlarinda insanin ozunden uzaklasma sureci ve beraberinde getirmis oldugu ve getirecegi kati olumsuzluklari bastan sona hicbir kopukluk olmadan sunmus ustad.Okuyucuyu esere baglayan dil ve anlatim sekli eserin turu acisindan da ne kadar butunsel oldugunu gosteriyor bence...

Ünlü edebiyat eleştirmeni Berna Moran'ın tanımıyla ''Huzur bir huzursuzluğun romanıdır.''Roman İhsan, Nuran, Mümtaz ve Suat olmak üzere dört bölümden oluşur.Roman dörtyüz küsür sayfadan oluşur fakat olaylar bir günde geçer.Mümtaz'ın hasta olan İhsan'ın evine gelişi daha sonra ona lazım olan ilaçları almak için evden çıkışı ve akşamüstü ilaçlarla tekrar İhsan'ın evine gelişini okuruz.Yazar kahramanlarının zihinlerinde geriye dönüşlerle yaşanan aşkı, İstanbul'u anlatır sayfalar boyunca.....Kitapta Mümtaz'ın İstanbul'u hiç görmemiş birinin aşık olabileceğine inanmadığı bölüm Aşk ve İstanbul'u ayrı düşünemeyişi beni çok etkilemişti.
Bir de kitap edebi bir seviye gerektiriyor.Bir paragraf boyunca tek bir cümle okuduğunuzu farkettiğinizde ne demek istediğimi anlayacaksınız.

Türk edebiyatın önemli bir taşı bence. Üzerinden çok zaman geçti ama o zamanki eğitim sisteminin memur yetiştirmek üzerine yapılan eleştirisi hatırlıyorum ki şimdi ne doğru diyesim geliyor. İleri görüşlülük bu olması gerek 80 - 100 sene kendine hak verilecek olmak....

Türk edebiyatının klasiklerinden biri diyebiliriz. Lise öğrencilerinin mutlaka okuması gereken bir kitap.

Huzur burada da bahsedildiği gibi gerçekten kurgusu çok ağır olan bir kitap.Bazen karşılıklı konuşmaların içinde adeta kayboluyorsunuz ve kitabı okurken kendi aklınıza gelenleri düşünüyor buluyorsunuz. İçeriğe gelince Huzur gerçekten "bir huzursuzluğun kitabı" olmuş. İşte bu noktada Tanpınar'ın bu neden bu kadar ağır yazdığını anlıyorsunuz çünkü kitabı açtığınız an oradan size adeta sıkıntı fışkırıyor. Değişik bir kitap okumak isteyenin sabırla ve uzun bir zaman dilimine yayarak yedire yedire okuması gerekir.

Kitaptaki kahramanlardan Suat bence sadece elli altmışlı yılların değil bugünün Türkiye'si için bile fazla şişirilmiş iddialı bir tip. Kahramanların hepsi soyut. Kitapta bir de Suat kadar anipatik olmayan ama Suat'ın dediği gibi sıkıcı bir tip olan İhsan var, Tanpınar'ın kitaptaki esas filozofu bu adam... Ben Mümtaz'ın adilenin kurbanı olacağını sanmıştım çünkü hakikaten canlı toplumumuzda sıkça gördüğümüz yuva bozan bir kadın tipi bu.. Yazar bu kadını çok iyi çizmiş ama felsefe yapmaya meraklı olduğu için olayları Suat gibi garip bir tip bozuyor.

çok önceden okuduğum bir kitap kitaptan aklımda kalan çok yoğun, ağır tasvirlerin olduğuydu. Bana ağır gelmişti ve zor bitirmiştirm.

Bugünün Türkiyesini anlamak için okunması gereken bir kitap iyiki o dönemde böyle birisi varmış ki bizlere bunu aktarabilmiş.

Türk Edebiyatının bu klasiğini kesinlikle sakın sakin bir kafayla ve sakin zamanda okuyun en başta bunu söyleyeyim. Kesinlikle Türk Edebiyatının klasiklerinden, Ahmet Hamdi gerek karakterleri gerekse kurgusuyla muhteşem bir roman yazmış. Olaylar, kişiler ve mekanlar özenle seçilmiş ve romanda iyi verilmiş. Zaman kaybetmeden bu şaheseri okuyun.

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Huzur'unu okurken İstanbul aşığıysanız huzur buluyor, İstanbul'u adım adım geziyorsunuz. Romanda sekülerleşmiş beynimizin kıvrımları arasından ilk cumhuriyet insanının sosyal ve ruh dünyasını algılayabiliyorsunuz. Günümüz kitaplarına alışanlar okumakta zorlanabilir. Edebiyatın zevkini çıkarmak adına yavaşça okunmalı. Doğu-batı arasında seçim yapmakta zorlanan, ney çalınan edebi içki masaları sohbetleri günümüz tezatlarına da göz kırpıyor. Edebi ve öğreticidir, tavsiye ederim.

bir ahmet hamdinin anlattığı istanbula, o büyülü anlatımıyla resmettiği boğaziçine bakın bir de bugünküne...ahmet hamdi entellektüel ama bir o kadar da alaturka bir yazar...bence türk edebiyatının fransız romantizmine en yakın romanıdır huzur...

Dört bölümden oluşan kitabın her bölümü, öykünün dört kahramanının, İhsan, Nuran, Suat ve Mümtaz’ın adlarıyla verilir. Ancak, romanın ana karakteri Mümtaz’dır. Yazar, diğer üç karakteri de Mümtaz’la olan ilişkileri çerçevesinde tanıtır bize. Birinci dönem Türk romanında mekan Doğu-Batı değerlerini temsil etmek bakımından bir anlam taşıyor ve kent ikiye ayrılıyordu. İstanbul tarafının mahalleleri Osmanlı-İslam geleneklerinin, göreneklerinin değerlerinin yaşadığı semtlerdi. Beyoğlu tarafı ise kentin Batılılaşmış öteki yarısıydı. Oturulan mekan olarak konak ve apartman Doğu-Batı karşıtlığının simgesiydi. İlk dönem yazarları arasında, Doğu-Batı karşıtlığı ve kimlik sorununu, İstanbul’un farklı semtlerini karşı karşı getirerek işlemektedir.

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın ne kadar büyük bir romancı olduğunu sadece ilk 50 sayfasını okuduğunuzda bile anlayabileceğiniz bir eser.Tabiat tasvirleri,psikolojik tasvirler o kadar canlı,o kadar gerçekçi ki,o satırları okurken o tablo,o manzara zihninizde canlanıyor.Mutlaka okunmalı.

Klasik bir Tanpınar eseri. Tanpınar'ın tekniği, üslubu, hayata bakış açısı çoğu bu kitapla anlaşılabilir. Kitap zor olmaktan ziyade farklı bir okuma gerektiriyor. Mesela Tanpınar'ın hikâyelerini okuduktan sonra Huzur'a başlamak iyi olabilir. Ayrıca muhtevasının yoğunluğundan dolayı daha iyi bir okuma için kitap en az 2 defa okunmalı. Tıpkı kaliteli bir filmin tekrar izlenildiğinde izleyiciye bir öncekinden çok farklı bakış açıları kazandırması gibi...

Eseri okurken Tanpınar’ın ne kadar entelektüel bir insan olduğunu gördüm. Dönemine göre kurgusuyla dikkat çekiyor. Bununla birlikte benim için bitirilmesi zor bir kitap olmuştu.

Açıkçası kitabı okuyup bitirdikten sonra Mümtaz ile Nuran arasındaki aşkı abartılacak şekilde okumazsanız çok çok ama çok şey kaybedersiniz hatta hayatınızda bir kısım eksik kalacak türden palavra cümlelere gerek olmadığını düşünüyorum. Beni aşırı şekilde etkilemediğini hatta bazen okurken bunaldığımı dahi belirtebilirim.

Ahmet Hamdi Tanpınarın hiç şüphesiz en iyi kitabı... Yazarın Dostoyevskiden etkilendiği çok açık ve ustanın esintileriyle harmanlanınca tadına doyum olmayan bir eser çıkmış ortaya. Eğer bir Türk yazarın kitabını okuyacaksanız Huzur listenizde ilk sıralarda olmalı. Okuyunuz efendim.

Sürükleyici değil ama dinlendirici bir eser.Doğu-batı çıkmazındaki ülkemizin güzel İstanbul'unun dinlendirici romanı.Romanda hemen hemen olay yok.Suat'ın ölümü, İhsan'ın hastalığı ve Mümtaz'la Nuran arasındaki aşk dışında bir olay yok gibi.Sanki yazar sadece bazı felsefi meselelere değinmek ve eski İstanbul'un sıcaklığını okuyucuya hissettirmek için yazmış romanı.Bununla birlikte Tanpınar'ın o sıcak üslubunun tadına varmak isteyen okurlara tavsiye ederim.

türkçede yazılmış en güzel aşk romanı.eski istanbul'u özleten romandır huzur; mehtaplı ve yakamozlu boğaz sularının, pürneşe sadalarla dolu kayık sefalarının, eski musikinin, efsunlarla dolu divan şiirinin sarıp sarmaladığı bir aşk.okurken büyük bir huzursuzluk hissediliyor ama yazarın iki önemli kitabından biri.

bu kitap bir macera kitabı değil ve hayacan arıyorsanız bulamayacağınızı temin ederim. bu bir durum kitabı ve ana dilinde bir kitap okumanın nasıl bir şey olduğunu tattıran bir kitap. hiç bir şey için değilse bile bir duygu, bir durum düşündüğün dille nasıl ifade edilir-ki yazarın özellikle duygudurumlar için çok şık betimleri mevcut- bunun için bile okumaya değer. okuru kitap uzaklaştırabilecek olumsuz bir yan ise osmanlıca kökenli kelimelerin bir hayli yoğun biçimde kullanılmış olması ki yetmiş yıl öncesinde aynı topraklarda yaşamış bir insanı yabancı bir dil konuşuyormuş durumuna sokan nedir asıl tartışılması gerekn bu.tabi bu platformda değil :))

Muhteşem bir kitap. soluksuz okuyacaksınız.

Her aşkın bir ızdırap ve çilesi bazen insana mutluluk bazen de mutsuzluk verir temalı bir kitap okunmasını tavsiye ederim

utanarak söylüyorum ancak yaşım 28 olmasına rağmen Tanpınar'ın okuduğum ilk kitabı..Umarım diğer kitapları da en az Huzur kadar güzeldir,uzun bi süre Tanpınar okuyacağa benziyorum.

Sıkıcı bir roman .Dili ağır. Benim tarzım değil.

Madem Mart ayı bülteninde Ahmet Hamdi Tanpınar var, onun iki klasiği Huzur ve Saatleri Ayarlama Enstitüsü'ne değinmeden olmaz. Derin roman, zengin dil, düşündürücü cümleler, altta yatan anlam, psikolojik tahlil, betimleme sanatı vs. bana hep bu iki eseri çağrıştırır Türk romancılığında. Özdeşleşmiştir bu kitap herkesin beyninde bu düşüncelerle... Severek okursunuz, bakışınız ve algınız değişir... Tavsiye edemeyeceğim, haddime değil; her insan zaten okumalı bunları tavsiyeye gerek duymaksızın.

gelenek-yenilik çatışmasının,doğu-batı arasında sıkışmanın,aşkın yerine huzuru seçmenin romanıdır. sağlam psikolojik tahlillerle neş'e,hüzün,umut,korku gibi insana ait duyguları tanpınar ustalıkla işlemiş.

İhsan,Nuran,Suat ve Mümtaz adındaki kişilerin kısaca hayatlarından kesitler ve özellikle Mümtaz ile Nuran arasında geçen aşk olayları anlatılmaktadır.

Ahmet Hamdi Tanpınar'ın kitaplarında hakim olan betimleyici anlatım bu kitapta da karşımıza çıkıyor. Fakat bu durum kitabı okunmaz olmaktan çok daha büyük bir zevkle okunur hale getiriyor. Kesinlikle sıkıcı bir kitap değil aksine fevkalade güzel bir kitap...

Öncesinde "Mahur Beste" okunmalı, Huzur'u okuduktan hemen sonra da "Sahnenin Dışındakiler"e başlanmalıdır. Üçlemenin tadını kaçırmamak adına...

huzura ermek için biraz sabır başlangıçta derinlemesine tahlilleriyle sıkıcı gelen kitap okudukça açılıyor. bence okudugunuz kitaplar arasında olması gereken orjinal bir yapıt