Dikkat! “Bu bir kisisel gelisim kitabi degildir.” yazarin da dedigi gibi.. Cunku kisisel gelisim kitaplarinda hakim olan genel dusunce, istenen her seyin calisilarak elde edilebilecegi ve hep daha fazlasi istenerek mutluluga ulasilabilecegidir; yine yazarin dedigi gibi.. Ve fakat aci yasanmadan, unutulmaya, gecistirilmeye, gunluk hayatla ortulmeye calisildiginda ayni aciyla tekrar karsilasildiginda cok daha buyuk sorunlar yasanacaktir suphesiz; yani aciyi da yasamak lazim aslinda zamaninda; cunku insani olgunlastiran sey, aci karsisinda cikarilan derslerin tecrube olarak kullanilmasidir hayatta. Yani ‘Bizi yikamayan bizi guclendirir.’
Farkli kisilerden bahsini duydugum ve merak ederek okumaya basladigim bu kitapta gunluk yasantimizda olmasi gereken incelikleri, bunlardan uzaklastikca kendimize ve cevremize bahaneler ureterek hakli cikma gayretimizi (Acelemiz oldugunda nezaketten uzaklasmamiz gibi) ve sonrasinda gunluk hayat, ebeveyn olmak, genc olmak, kisaca insan olmakla ilgili tavsiyelerini buldum. Bunlardan beni en cok etkileyen ‘merhamet odalari’ oldu, yani zalim ile mazlumun bir araya geldigi ve zalimin mazlumuna verdigi zarari gordugunde duyacagi empati ve zulmun bu sekilde tekrarlanmama ihtimali..
Kitapta yer yer yazarin kendinden yola cikarak verdigi ornekler mevcut, bazilarini okurken bir kez daha ‘Hepimiz ne kadar da ayniyiz aslinda’ dedigimi fark ettigim, okumanizi tavsiye ederim..