Roman yer yer güldürüp, yer yer heyecanlandırsa da, yer yer olmak üzere de "şunu bununla bağladım", "bunu şununla tepkimeye soktum" tarzı artık kafamızda deney yaptıran bölümlerin ve özellikle de "Eyvah!!" ile başlayıp "Neyseki" ile biten "SOL" lerin kendini tekrar etmesinden ötürü bazı yerlerde sıkıcı olmaya başladı desem yalan olmaz. Ama yine de Marslı kendini büyük bir merakla okutturan ve kendini hakkı ile sevdiren bir roman.
Marslı ABD' de o kadar çok ses getirmiş ki NASA bile yüzey aracının Mars yüzeyinde gezdiği yerler için kendi fotoğraf çekimlerini, bilgilerini paylaşıp kitabın yanlışlarını açıklama gereği duymuş, yazara neden bu kadar yüklenilmiş bilmiyorum ama bence bu tarz konular özellikle de başka bir gezegende geçiyorsa eğer benim için bir yanlış değil olağan bir durumdur hele de ilk romansa ama bir Asimov bir Clarke kolay yetişmiyor.