Stefan Zweig'in birçok öyküsünü okudum, özellikle ''Satranç'' ve ''Amok Koşucusu''nu aşırı derecede beğenmiştim. Kitaplar kısa olmasına rağmen olayın içine girmekte zorlanmıyorsunuz yazar sizi bir anda yakalayıp olayın orta yerine koyuyor ustalıkla. Fakat bu kitabı aynı zevkle okumadım, kitap kısa olmasına rağmen bir an önce bitsin diye düşünerek bitirdim. Diğer kitapları kadar etkileyici bulamadım doğrusu, fakat yine de bir şekilde sizin duygularınıza dokunuyor bu da her şeye rağmen kitabı okunulası kılıyor.
