Hakan Günday çok sevdiğim bir kalem. Kelime oyunlarını ve o okuyucuya aniden tokat atan yazma biçimini seviyorum. Az’da çok fazla şey anlatmaya çalışmış gibi yazar. Tarikat, aşiret, terör, cinayet, çocuk şiddeti, uyuşturucu, pornografi, sadizm, mazoşizm... şiddetin her alanına girmiş. Çok fazla tema ve karaktere yer vermiş, olay örgüsü çok dallanıp budaklanmış. Sonra da konuyu toparlamak için zorlama tesadüfi bağlantılar kurmuş adeta. İşin tuhafı, bir filmde izlesek saçma olmuş diyerek filmden kopacağımız uç tesadüflerle dolu bir kurguyu, öyle cümlelerle, öyle sürükleyici anlatıyor ki, elinizden bırakamıyorsunuz kitabı. İsyan ettiren, şiddetin dozuyla sarsan ama yine de umut aşılamayı başaran bir roman. Mutlaka okuyun.