Kırmızı Pazartesi Hakkındaki Yorumlar

Şuan yaşadığımız ve ilkellik diye adlandırdığımız olayları dünyanın her yerinde her bütçede yaşayabileceğimizi ve bazen suçun değil de masumiyetin bir ayıp olduğu anları gösteren kitaptır kendileri. Anlamak isterseniz kadının dünden bugüne bugünden yarına batıdan doğuya doğudan batıya aslında hiç kıpırdamadıgini hala kıymetsiz hala insan gibi muamele görmediğini anlarsınız.

Herkesin bildiği ama basireti bağlanmışcasına engelleyemediği, hem çok basit hem de çok garip bir cinayetin öyküsü. Yazar bu öyküyü yıllar sonra araştıran bir araştırmacı gazeteci havası veriyor yer yer kendisine. Marquez yine şaşırttı ve etkiledi beni. Yüzyıllık Yalnızlık'ın yazarından tamamen bambaşka bir yazarla karşılaşacaksınız; sanki iki kitabı bambaşka insanlar yazmışlar gibi. Ben çok beğendim, tavsiye ederim.

İşleneceği herkesin bildiği ama kimsenin engel olmadığı bir töre cinayetinin öyküsü.Töre cinayetlerinin sadece bizim toplumun sorunu olmadığını da anlamamıza sebep olan, iç acıtan bir hikaye...

bence kitap çok abartılıyor. gerek öykü, gerek tarz gerek diğer yönleriyle klasiklerin birebir kopyası olması sebebiyle kitabın ödül olduğunu düşünüyorum.

Santiago Nasar'ın bir töre veya namus cinayetine kurban edilişinin antatıldığı bu kısa romanda , dönemin toplumsal yapısının kokuşmuşluğu tüm gerçekliğiyle görülüyor.Marquez'in gerçekçilik akımının etkisinde kaleme aldığı eserlerden biri olan bu kitap ,okunmaya değer...

Konusu güzel ama dili ve olay örgüsü insanı hayattan soğutan,kitap okumaktan bıktıran bir yapıya sahip.Sırf kitabı yarım bırakmama huyum yüzünden bitirdim.Kitabın size öğreteceği tek şey var, o da kitaptada yazan " Bana bir önyargı verin, bütün dünyayı değiştireyim." sözüdür.

Ödüllü kitaplar bana çok ilgi çekici gelmezdi. Hatta sıkılırdım. Fakat bu kitap başka. Bir günde bitirilecek, harika bir kurgusu olan bu güzel kitabı okuyun derim. Herkesin cinayeti bilip hiç bir şey yapamaması ve ölüm sahnesi beni çok etkiledi. okumalısınız.

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı.Harika olduğunu söyleyemeyeceğim.Bana göre yaşanmış bir olayın iyi bir şekilde dile aktarılmasıydı.Olay çok ilginç elbette.Bir insanın nasıl masumca katledildiğini ve hiç kimsenin nasıl ses çıkarmadığını anlatıyor.

Kırmızı Pazartesi'yi arka kapak yazısını okuyunca aldım herkesin bildiği cinayet nasıl olur da engellenemez ama romanın ortalarına gelince bakıyorsunuz ki toplum ve insan psikolojisi sizin düşündüğünüzden farklı hareket ediyor.Sayfa sayısının az olması sıkılmadan kitabı bitirmenizi sağlıyor.Evet çok çok iyi denemez ama bu sayfa sayısı ve bu kadar kısa sürede bitmesi ile kesinlikle okunmalı.

farklı bir roman...sonda söylemesi gerekeni başta söyleyip bunun üzerine bile merak duygusunu canlı tutabilme başarısını gösteren aynı zamanda çağının anlayışını ve ülkesinin kültürünü başarılı bir şekilde işleyen bir yazar.

ne de güzel yazmış.ne güzel söylemiş 'beni öldürdüler' .
1 saatte bitirilcek ama günlerce etkisinde kalınacak bir kitap.

Öncelikle Gabriel Garcia Marquez´in o güzel anlatım dili ve betimlemelerinin her kitabında karşıma çıkması hoşuma gidiyor. Bu kitapta da zamanın ağır işlemesi ve tesadüfler hoşça vakit geçirmenizi sağlıyor. Herkese tavsiye ederim.

Bir cinayetin işleneceğinden herkesin haberi olacak ama maktule ulaştıramayacaklar.Benzer romanlardan bu farkı ile ayrılan harika bir eser.Akıcı bir dille anlatılıp çevirmenin de becerisi eklenince mükemmel bir roman ortaya çıkmış.Bir solukta okunabilecek eserlerden...

Önce olumsuz yorumlarımı yapayım: 100 sayfa civarı bir roman olmasına rağmen çok karakter barındıran ve bu karakterlerin isimleri akılda zor kalan bir eser. Okurken bu kimdi diye arka sayfalara gitmeniz olası. Dili çok akıcı değil. Bir kez okuduğunuz bir cümleyi tekrar tekrar okumak zorunda kalabilirsiniz; ancak kitabı yazan Marquez olunca olumlu özellikleri tabiki daha fazla oluyor. Kurgu ve karakterler arasındaki diyaloglar gerçekten muhteşem. İnsan psikolojisini ve düşüncelerini muhteşem yansıtmış. Çok karakter olmasını da daha çok insanın psikolojisini, önyargılarını yansıtabilmeyi istemesine bağlıyorum. Tek tavsiyem ya bir kerede okuyun ya da bir kez ara vererek okuyun. Uzun süreli bir ara verip kaldığınız yerden devam etmek pek kolay değil.

Yazar en iyi kitabım demiş bu roman için. Ama ben pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Kitap akmıyor. Anlayamadığım bir sebeple zor okunuyor. Sıkıcı buldum hatta. Zaten bana göre kitabın en belirgin yanı gerçek olaylara dayanması. Biraz merak ediyorsunuz ne olacak sonunda diye.. çünkü olaylar gerçek. Ama yazarın kuvvetli bir dili var. "Yüzyıllık Yalnızlık" kitabını merak ediyorum.

Aslında fazla olay anlatmıyor cinayetin işleneceğini insanların öğrendiklerinde verdikleri tepkileri ve cinayetin oluşu anlatılıyor.Ama çok şaşırtıcı hiç sıkmıyor satırlarda kaybetmiyorsunuz kendinizi ve bir solukta bitiyor bu da Marquez'in anlatım ustalığından kaynaklanıyor olmalı.Tavsiye ederim her şeyden önce Marquez'i okumak bir kültürdür.

Bir kitaba yapılacak en kötü itham herhalde onu sıkıcı bulmaktır.. Hiç keyif almadım ne dilinden, ne anlatımından ne de hikayesinden..

Namus cinayetlerinin Güney Amerika versiyonuydu.. Okumasanız bir şey kaybedeceğinizi düşünmüyorum..
Ernest Hemingwey, Balzac gibi yazarların uzun tahlillerinden hoşlananlar sevebilir..

ek kısa sürede okuyup en uzun süre tesiri altında kalacağınız kitap herşeyi bu kadar açık olup da nasıl cinayet işlenir daha da ötesinde bu kadar akıcı v etkili nasıl anlatılabilr gabriel marcia marqueze hayran olmamak elde değil

Herkesin gerçekleşeceğini bildiği bir cinayet var ortada, kurban hariç.. Herkes susuyor ve gözgöre göre bu cinayet işleniyor. Günümüz Türkiyesinin en büyük sorunlarından olan "Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" bu kısacık romanda en büyük suça, bir cinayete yol açacak raddeye geliyor. Yer yer sıkıcı gelse de bu kadar kısa bir romanla insanların koyun gibi sürüye uyuşu gayet güzel kurgulanmış:) İyi okumalar..

Daha bir kaç hafta önce okudum.kısa ve çok severek merakla okunacak bir kitap.

bir çırpıda okudum ve çok beğendim...

Sonu bilindiği halde okutturuyor size yazar eserini. İnanılmaz derecede güzel bir kitap değil lakin okunabilir.

Kitabın yaklaşık dörtte üçlük bölümünde alışık olunan G. G. Marquez tarzından uzak, gazete yazarı gibi olayları nesnellikten uzaklaşmadan aktaran yazarın, sürrealist çarpıcılığına ancak kitabın son kısmında şahit oluyorsunuz. kendi hayat hikayesinin bir parçası olan hikayeyi resmedişi kitabın sonlarına doğru o kadar heyecan ve gerilim yüklü oluyor ki, maktülün ölüm sahnesini tüm sürrealizmi ve naturalliği ile yansıtarak cinayetin dehşetini tüm çıplaklığı ile adeta okurun yüzüne çarpıyor. kitabı alıp okuyacaklara tavsiyem, zaten az olan ilk sayfalarında sıkılıp ellerinden bırakmadan, sonunda saklı olan Marquez büyüleyiciliğini beklemeleri. her Marquez kitabı gibi derin bir hüzünle kitabı elinizden bırakacağınızı garanti ederim.

Çok farklı bir cinayet romanı. Marquez'in olayın bizzat tanığı olmuş olması, yaşananların gerçekliği olayı ve romanı daha da zevkli yapıyor.

1982 Nobel Edebiyat Ödülü´ne layık görülen roman Gabriel Gárcia Márquez´in harikalarından biri. Bir tercih yapmam gerekirse ilk sıraya Yüzyıllık Yalnızlık´ı alırım belki ama yazar kendi kitapları hakkında benimle aynı fikirde değil ve Kırmızı Pazartesi´den yana.


Kırmızı Pazartesi Kolombiya´da bir ilçede işlenen bir cinayeti anlatıyor ki, Kolombiyalı yazarımız da romanda geçen cinayetin gerçek hayattaki tanıklarından biri olduğunu söylüyor Can Yayınları´ndan çıkan baskıdaki önsöz görünümlü röportajda.


Olacakların inanılmaz derecede meydanda olduğu ama hiçkimse tarafından bunları engellemek için bir harekette bulunulmadığı, garip ötesi cinayet, oluş biçimi nedeniyle okuru da tam bir üzüntü ya da dehşet içine düşmekten alıkoyuyor.


Bir yandan her an birinin harekete geçmesini ve başarısızlığa uğrayacağını en başından bildiğiniz halde, gereken uyarıyı yapmasını beklerken, bir taraftan da hüzne kaptırıyorsunuz kendinizi usul usul.


Sonunda ise tam bir boşluk duygusuyla, sanki arkadaşlarınızla oynadığınız çocuk oyunu bitmeden anneniz tarafından eve çağırılmış hissine kapılıyorsunuz.

Sürükleyici, anlaşılır, heyecanlı, önermeli. Kısaca kitapseverlere önerilir.

Marquez'in okuduğum ilk kitabı ama son olmayacak.. Yüzyıllık Yalnızlık kitabını okumayı çok istiyorum, dili ağır yazardan soğursun ilk önce onu okuma dediler, tavsiyelere uydum, ilk bu kitabını aldım. çok beğendim. bir cinayet üzerinden toplumun önyargılarını, kayıtsızlıklarını gözler önüne seriyor. günümüzde de aynı şey geçerli değil mi? pek çok olay karşısında gözlerimizi kapatıp kulaklarımızı tıkayıp üç maymunu oynuyoruz maalesef.

hiç sıkılmadan okuyacağınız ve hemen bitireceğiniz bir kitap. Marquez çok iyi yazıyor, diğer kitaplarını da okuyun. Yüzyıllık Yalnızlık'ı

evet namus cinayei fakat içinde hissettiren bir anlatış güzel...

bir yazar ancak bu kadar başarılı olabilir kitabın sonunu bilmenize rağmen merakla ve hayretle okumaya devam edebiliyorsunuz .

okurken kendimi hikayenin içinde hissettiğim bi solukta okuduğum güzel bi kitap anlatımı çok gerçekçi favori kitaplarımdan birisidir

Az kelimeyle çok şey anlatmak bu olsa gerek. Başka söze gerek yok diyorum ve illa okumanız gerek diyorum.

romanda kahramanın iç organları kucağında koşarken bir komşusunun kahramana neler olduğunu sorusuna verdiği cevap edebiyat taihine geçmiştir bence : "beni öldürdüler". ölüm ile yaşam arasındaki hayatı çok az roman bu kadar güzel anlatabilmiştir.

ince kurgulu bir hikaye,olayların nasıl geliştiğini merakla bekliyorsunuz...

bir sıradanlığı bu şekilde anlatmak ustalığın farkı; sırf nasıl anlatığını tadına varmak için tekrar tekrar okumak isteyeceğiniz bir kitap. şiddetle tavsiye edilir...

Yaşanacağını hemen herkesin bildiği bir cinayete toplumsal ve bireysel açılardan bakan sosyali toplumsal ve edebi bir roman. Dünyanın hazırlandığı yeni bir akımın öncülerinden birini okumak isterseniz güzel bir tercih olacaktır.

Kitabı buradaki yorumlara ve de bir yazarın beğenesi üzerine aldım fakat tamamen hayal kırıklığına uğradım.Bir kitap bu kadar çok kahraman olması normal midir?İsimler zaten daha önce hiç duymadığım tarzdan her sayfada kitaba birkaç kişinin dahil olması ecel terleri dökmeme sebep oldu.Acaba ben mi daha bu seviyeye gelemedim diyede düşünmeden edemedim.Genelde okuduğum, bitirebildiğim kitaplara yorum yazarım fakat bu kitabı son yirmi sayfada bitirmek zorunda kaldım, bu kitabı beğenen ve de çok akıcı bulan arkadaşları tebrik etmekle beraber şaşırıyorum..Saygılar.

Kitap, konusu ve işlenişi itibariyle bir içim su. Marquez dehasını konuşturmuş, daha kitabın kapağından bile hikayesi hakkında birçok şey öğrenilmesi mümkün olduğu halde, bu durum okuma heyecanını azaltmanın tam tersi bir etki yapıyor. Namus cinayetleri ile ilgili ülkemizdeki örneklerle paralellik kurmak mümkün. Mevzu fazla uzatılmadan, söylemek istenen ağdası az cümlelerle söylenerek, geleneklerine körü körüne bağlı koca bir ilçe insanının iç yakan kayıtsızlığı anlatılmış. Tadımlık miktarında doyumluk...

Gabriel Marquez'in okuduğum ilk romanıydı. Tek kelimeyle harika. Sonu gelmesin diye dua ettiğim ama sürükleyiciliğine de karşı koyamadığım ve malesef hemencecik bitirdiğim romandı. Kesinlikle okuyun derim.

kitabın ilk cümlesinden itibaren baş karakterin öleceğini biliyorsunuz. ama yine de kitabı elinizden bırakamıyorsunuz.marquez için söylenmiş bir şey duymuştum. 'kelimelerin Dali'si..' kesinlikle doğru. kelimelerle oynama kabiliyeti inanılmaz. kesinlikle kütüphanenizde bulunması gereken bir kitap.

sonunu bildiginiz bir roman ama inanilmaz surukleyici sonunda ne olacagini bilmesine ragmen acaba simdi ne olacak seklinda surekli okuma hissi uyandiriyor insanda.. kitapyurdunun hizli kargo kosullari ve uygun fiyatlari ile kapiniza kadar gelebilecek sevimli bir roman

Bence bir yazarın değeri,edebi kalıplar içinde, içinden çıktığı toplumu anlatabilmesi,ifade edebilmesi ölçeğinde artar.Gabriel Garcia Marquez, başı sonu belli bir cinayet öyküsünden yola çıkarak,halkın olaylara karşı tepkisini,değerlendirmesini o akıcı ve yalın anlatımıyla harika bir şekilde aktarmış.Mükemmel bir eser...

Okumazdan evvelki zannım, herkesce bilinen bu katle yine herkesce gösterilen kayıtsızlık ve bilinçli müdahalesizlikti, (töre-namus-onur denince toplumun tavrı akılda farklı kalmış) halbuki tam aksine gerek farkındaki herkesin engellemek için canla başla uğraştığı, gerek bu cinayeti omuzlarına borç sayan katillerin, kasten bunu alenileştirerek, engel olunmak, alıkonulmak uğruna didinmeleri; töresel vaziyeti vazifeleştirken, kendilerini mecbur hissetmeleri ile mecburen başaramadıkları bir niyet olarak kalmasına yönelik sarf ettikleri gayret son derece ilginçti. Öte yandan türlü denk gelişlerle akacak kanın yerinde durmayacağı önermesinin örneğini gördük.

gabriel garcia marquezin rus biçimciliğini en iyi kullandığı roman..kitap konusu itibaiyle insanı içine alıyor özellikle idam edilecek gencin idam edileceğinden haberinin olmaması olayı daha da ilginç bir hale getiriyor..

bu eser elime alıp tek nefeste okuduğum kitaplardan birisi...herşey çok güzel, simetrik,dakik bir kurguyla ele alınmış.
öleceğini kendisinden başka herkesin bildiği bir insanın yaşamından bir kesiti okuduğumuz bu kitapta toplumla ilgili yeni fikirler edinebiliyoruz.
bu kitaptan yazarın özgün üslubunun tadını çıkarmanız dileği ile....

hocamın tavsiyesi üzerine büyük bir merakla başladığım kırmızı pazartesi, okurken aynı heyecanı bana yaşatmadı açıkçası. bir günde geçen cinayeti çok fazla ayrıntılarla, ayrıntıları da tekrar ederek anlatıyor. bu da insanın bir yerden sonra bıktırıyor. cinayetin işleneceğini bütün kasaba halkının biliyor olması ve sadece kurbanın bilmemesi romanın güzelliğini kaybetmesine neden olmuş bence. beklediğimi bulamadım; ama diğer kitaplarını merak ettim.

bir kitap neden merak duygusu ile okunur? genel kanı; tabii ki durumların ya da olayların sonu için. işte size sonunu başlarken yani daha ilk sayfasından bildiğiniz buna rağmen sonunu merak ettiğiniz bir kitap. üstelik yaşanmış bir öykü.
afiyet olsun.

İnsanlığın ortak bir sorununa değiniyor aslında. Az gelişmiş coğrafyalarda tutunabilen töre cinayetleri ve insanların buna kayıtsız kalmaları. Kasabadaki herkes Santiagonun öldürüleceğini bildiği halde kimse parmağını bile oynatmıyor engellemek için. 3,5 yıl yaşadığım Kolmbiyaya dair yaşanmış bir hikaye. Santiago Nasar'ın talihsiz hikayesi beni çok etkilemişti.

Kitapta işlenecek bir cinayet ve susan bir toplum var.Yazarı tanımak için okuduğum ve beğendiğim bir kitaptır.İnce olması sebebiyle kısa sürede bitirdim.Toplumsal bazı gerçekler anlatılmış.Günümüzde de gördüğümüz bazı olaylar karşısında üç maymunu oynamıyormuyuz..Okumaya değer buldum ve yüzyıllık yalnızlık kitabınıda sipariş ettim.

120 sayfalık kitabı zorla 10 günde bitirebildim.Tamamen zırvalarla dolu bir kitap.Bu yazarın okuduğum ilk kitabıydı.Bir de benim en iyi eserim bu diyor.En iyisi böyleyse diğerlerini okumaya gerek yok.