Sevgili Selim İleri'yi , öncelikle içten akıcı anlatımı ile yaşanıp anlatılması zor bir duygu olan Anne'sine olan sevgisini öyle güzel betimlemiş ki !
Gelelim kitap içerinde kanayan yaralarıma , eski düşünce tarzında kadınların anlasın veya anlamasın bir erkek için aşık bile olsa bu kadar feda etmesini anlamıyorum. Anlayamayağım da ! Kimse için bu kadar fedakarlığa değmemeli , evlat için olanı kabul ederim canından can ama karşındaki seni rahat ettirmiyorsa ruhen bile olan nefes almıyorsa o zaman içimdeki anlayamamazlık gitgide büyüyor.
Ben de Annem'i çok özlemiştim.Yazarın Annesi'nin hastalığından olmasa bile kaybım Annem'i buldum kitapta. Hem Süheyla Hanım'a Hem Annem'e kalbimden sessiz çığlıklar atarak NE OLURDU BİRAZ KENDİNİZİ YAŞASA İDİNİZ , NE OLURDU KEMİKLEŞMİŞ KURALLAR UĞRUNA RUHUNUZU HAPİSE KOYMADAN ÖZGÜRCE YAŞASA İDİNİZ ?
Saygılarımla,