Sanırım Kenan'a bu kadar kızmamın sebebi gerçekçi anlatılmasından ötürü. 687 sayfalık kitabın neredeyse tamamı bilinç akışı tekniği ile yazılmış. Böyle bir emek, böyle bir uğraş akıl alacak gibi değil. Yazara gerçekten helal olsun. Kaçak aşkın yanında dönem olayları harikulade işlenmiş. Ancak karakterlerin iç dünyalarındaki çatışmaları, kararsızlıkları, ikilemleri o kadar çok yer tutuyor, o kadar ok tekrarlanıyor ki bazen insanı bunaltıyor. Hikaye çok yavaş ilerliyor. Sadece 450. sayfadan sonra protestoların başlamasıyla biraz hızlanıyor. Bu nedenle çok keyifle okuduğumu söyleyemem. Ancak kesinlikle bir Rus klasiği kalitesinde. Eğer dönem romanlarını seviyorsanız, okumalısınız, ki bence zaten şimdiye kadar da okumuş olmalıydınız.
