Madde ve Mana & Rasyonalitenin Kökeni Hakkındaki Yorumlar

Konusu önemli bir eser. Yazarı da konunun hakkını verdiğini düşünüyorum

Tura, bizleri felsefi yolculuğa çıkarırken doğabilimsel açıklamaların eşliğinde önemli sonuçlara varıyor. Özellikle Wittgenstein'ın bilimi yanlış anladığından hareketle teorik dilin olgusal mutabakatini yeniden gösterip buradan hareketle bir metafizik imkan göstermesi ve yapması bugünün tıkanmış metafizik arayışlarına yol gösterici nitelikte. Öte yandan felsefesini tamamen bilimden müberra yapanların düştükleri hatalar bakımıyla bilimin önemini tekrardan hatırlatıcı bir eser. Metafiziğin ana önermelerinin ilerleyici ve bilime tabi olduğu tezine ise katılmadığımı ve kendi materyalist tezinin de herhangi bir ileri bakış içermediğini söylemek isterim. Yapılan sadece doğabilimin ilerlemiş imkanlarıyla ara pürüzlerin giderilip materyalist iddiayı tekrarlamak olmuştur.

Türkiye'de bu kitabı okuyup özümseyebilecek insan sayısının çok fazla olduğunu düşünmüyorum. Çünkü bunun için öncelikli olarak bilim, felsefe, psikoloji gibi birçok alanda temel düzeyin üzerinde bilgi sahibi olmak ve en önemlisi önyargılardan arınmış bir biçimde kitabı ele almak gerekir. Maddenin kendi doğası içerisinden bir rasyonalite türetilebileceği, evrenin öznesiz bir süreç olarak gerçekleştiği gibi fikirler doğaldır ki birçok yaygın inanış ve tabuyu yerle bir etmekte. Kitabın bu etkisinin en net kanıtlarından bir tanesi de kitabı okumamış insanların onu eleştiren yorumlara olumlu, olumlayan eleştirilere bu denli olumsuz puan vermesi. Eğer gerçekten hakikat aşığı biriyseniz ve biraz da altyapınız varsa muhakkak bakmanız gereken bir eser. Zira zannımca SMT sadece ülkemizde değil, dünya çapında da çok üst düzey bir beyin.

Bilimlerin özellikle biyolojik atılımların gelişmesiyle felsefe günümüzde işlevini güncel verileri analiz ederek varolabilir, çalışma bunun belki en güzel örneklerinden, ama, içeriğin materyalist imanı düşünce ritmini biraz sakatlıyor, bu olabilir de/olmayabilir de ya da belirsizlik ( kuantum ) evreninde varlık ve yokluk iç içe ise bunun sadece bir yönünü düşünsel ispat girişimi eksik kalacaktır, insan öznesiz bir süreç ise insanı insan yapan ahlaki tutum bunun neresinde, tarih ne, zaman ne tatminkar bir açıklaması yok, eğer insan toplulukları sosyal pratiklerinde rasyonelse ki öyle de olabilir ( irrasyonel olabileceği gibi ) neden üst bir rasyonaliteye tabi olmasınlar, tarih kavramı belki biraz açıklık kazanırdı ( Spinoza, Hegel ), Öznel deneyim bir susamışlık deneyimi ise, susamışlık yokken olanını nasıl açıklayacağız ve öznel deneyim neden çok nadir görülen bir olgu, herkeste neden sık sık olmuyor. Gene de yazarın son bilimsel verilerle felsefe harmanlaması keyifli bir cümbüş gibi. Meraklısına.

SMT ele aldığı konulara her açıdan bakabilmesiyle okuyucu tatmin edip sorulabilecek soruların hepsine cevap arama peşinde olan bir yazar ve bu kitabında bunu layikiyle yapmaktadır. Çok farklı disiplinden bir okuyucu olarak( mühendislik) bu kitaptan ciddi çıkarımlar kazandım. Herşeyden önemlisi bu kitap ne kadar bilimle felsefeyle ilgili olsa dahi temelinde irdelediği konular insanın ne olduğuyla alakalıdır ve terminolojiye alıştıktan sonra gayet anlaşılırdır. Herkes için yazılmış ve herkes tarafından okunması gereken heycan verici bir kitaptır.