Yazarlar, Humeyni'nin ölümünden sonra, Hatemi ve Rafsancani'nin cumhurbaşkanlığı ile seyreden liberal politikalar sonrası 2000'li yıllara kadar başgösteren ılımlılığı ele almışlar ve İran'da artık katı din kurallarının geçmediğini, halkın katı din kuralları ile yönetilmek istemediğini, liberal politikaların ve halkın da bu politikaları desteklemelerinin bunun en büyük göstergesi olduğunu ele almak istemişler.
Fakat Rafsancani'den sonra Ahmedinecad'ın cumhurbaşkanlığına seçilmesi, yazarların tezini çürütüyor gibi geliyor bana.