hayatının ilk yarısını anlatıyor fatih kaynak. dili ve anlatımı başarılı ama kugusu için aynı şeyi söyleyemiyorsunuz. kitabın en başında hapishanedeki ilk günlerini anlatırken,görüşmeye gelen dostlarının ardından ilk okul günlerine dönüyor ve bi de hapishane hayatını anlatmıyor. hapishaneyi ilk anlatmaya başladığında oradaki karakterleri tanımlarken, siz daha sonra o karakterleri fatih kaynak'ın hayatında önemli olacağını zannediyorsunuz. geçmişini çocuk gözüyle anlatırken, bir çocuğun bu kadar büyük gibi düşünmesi bir garip ama yine de güzel. fotoğrafı kendisi yırtmadığı halde bunu, sorgulanırken hiç dile getirmemesi de ilginç. bir de kitabın sonunda hapisten çıktığını anlıyorsunuz ama gereksiz bir anlatımla.
