kuduğum her şey, Hristiyanlık ve yardımseverlik fikirleriyle, insanlara karşı şefkat ve merhamet haykırışlarıyla doluydu.O zamanlar tanıdığım en iyi insanlar, hep bu konular hakkında ateşli konuşmalar yapıyorlardı.Oysa gerçek hayatta gördüğüm her şey, insanlara şefkat ve merhamet duygusundan hemen hemen yoksundu.Yaşam sonsuz bir sertlik ve düşmanlık zinciri halinde, değersiz şeylere sahip olmak uğruna aralıksız ve kirli bir savaş şeklinde, önümde akıp gidiyordu.Şahsen ben sadece kitaba ihtiyaç duyuyordum.Benim gözümde başka hiçbir şeyin zerre kadar değeri yoktu.
