Campanella'nın kaleme aldığı bu ütopya bir nevi komünizmi temel alıyor.
Özel mülkiyetin kendini beğenmişlik getireceğini ve zenginlerin kibirli, fakirlerin ise sinsi olacağını; her şeyin herkese ait olması ile bunu önleyebileceğini düşünmüş. Ama burada "her şey"den kasıt gerçekten her şey. Kadınlar, çocuklar, evler... Bu yüzden para da yok.
Güneş Ülkesi'nde herkes hep beraber üretiyor, yiyor, hep beraber eğitim görüyor.
Eğitimle ilgili kısımlar hoşuma gitti. Çocukların hepsi hem bedensel hem zihinsel olarak eğitiliyorlar ve hangi alana eğimli ise orada eğitim görüyorlar. Bu eğitimleri sadece dinleyerek almıyorlar, hem gözlemleyerek hem uygulamalı olarak yerinde öğreniyorlar.
Yönetici ise "bütün bilim dallarını öğrenmeye hevesli, usta ve doğadaki nesneleri düşünüp taşınmaya yatkın" olmak zorunda...
Yöneticinin "Metafizikçi" ya
Yer yer katıldığım ve katılmadığım noktalar oldu ama okunması gereken bir ütopya örneği olduğunu düşünüyorum.
