Doğuştan ve sonradan görme engelli olanlarla empati kurmamız açısından faydalı bir kitap. Ancak çocuğunuzun inançlarınız doğrultusunda yaşamasını istiyorsanız ve kendisinde bu konuda sağlam bir temel atmamışsanız kitabın üniversite zamanında okunmasını daha doğru buluyorum. Çünkü yazarın dile getirdiği bazı görüş ve durumlar inanca ters. Sağlam bir inanç bilgisine sahip olmayan çocuk veya genç de bunları normalleştirebilir. Örneğin yazar; kahramanlarının birinin ağzından doğanın adil olmadığını söyletiyor, sanki adil olma zorunluluğu varmış gibi. Ya da REŞİT OLMAYAN iki çocuğu -ortaokul öğrencisini- ormanda öpüştürüyor. Kızının dışarı çıkarken mini etek giymesini istemeyen bir babayı yererken, bunu onun ne niyetle istemediğini ifade etmiyor. Sonuç olarak yukarıda dile getirilen örnekler yaşadığı gibi inananlar için normal olabilir fakat inandığı gibi yaşamak isteyenler için anormal.
