Bana hitap eden bir kitap olduğunu söyleyemeyeceğim. Sokolov'un bu eserini okumak isteği hızlı bir şekilde gelişebiliyorsa kitabı okumak bir o kadar zor. Kitap bir çocuk tarafından anlatılıyor ve bu çocuk bir şizofren. Kitabın ortalarına gelebilmek için baya bir uğraşmanız gerekiyor. Çünkü kitapta kullanılan iç ses, gerçek hayat ile hayali hayatın iç içe geçmesi romanı zor okunur hale getiriyor. Karakterler bir iken iki olabiliyor ve bir karakter farklı zamanlarda iki kişi olabiliyor. Bilinç akışı ile kurgunun bir arada romanda ele alınması roman yazarını yetkin hale getirirken, kitabı bir o kadar zorlaştırıyor.