Tanzimat Edebiyatını seviyorum! Ne zaman o döneme ait bir şeyler okusam böyle haykırmak geliyor içimden. Belki de o çöküşün ve zorlukların içinde yegane teselli bu edebiyattır gibi geliyor bazen.
Şair Evlenmesi çok uzun zamandır okumak istediğim bir oyundu. Kısacık, bir hayli yüzeysel ve profesyonel gözler incelese belki çok sevilmeyecek bir tiyatro olabilir ama dönemini düşündüğümüz zaman aniden kıymeti artıyor, katlanıyor.
Şinasi, toplumun yozlaşmış değerlerini, nahoş bulduğu bir geleneği yeriyor bu kitapta: Biriyle yüzünü dahi görmeden evlenmek.
Her karakter ve onlara verdiği isimle farklı tipte insanları, onların tepkileriyle de süregelen yanlışları eleştiriyor. Kitapta ismi de olumlu bir his uyandıran tek karakter hariç herkesin nasıl da bayağı olduğunu görüyor ve bu acınacak hale bir yandan üzülüp bir yandan istemsiz gülüyoruz.
Ben keyifle, severek okudum. Sizlere de tavsiye ederim.