Karanlığın Günü (karton kapak) Hakkındaki Yorumlar

Farklı bir kalemi olan Leyla Erbil'in 80 dönemindeki yazar bir kadının hayatından kesitler sunan o dönemin aydınlarını-elitlerini- anlatan ilginç bir kitap. İlk başta çok sıkılsam da sonunu bir solukta getirdim.

Müthis yazar, müthis eser.

Leylâ Erbil çok akıcı yazıyor.

leyla erbil, okunur...

tüm tabuları yıkmış leyla erbil. Leyla erbil de yaşanmışlıkların konularını,gerçeklerini bulmak mümkün. Tüm tabuları yıkmış bambaşka bir bakışla ele almış konusunu.kendine özgü yazım şekli ,metin ayarlamalarıyla bambaşka bir zeka örnegi sergilemiş yazar.

bazılarına ters gelsede okunmalı ama okunurken de Adalet Ağaoğlu ve Alev Alatlı ile birlikte değerlendirilmeli ki sağlıklı bir şekilde yorumlanabilsin

Leyla erbil okunmaya deger bir yazar. Fakat hocanın tavsiyesiyle ilk kez okudum okuduğuma pişman olmadım. Leyla erbilde yaşanmışlıkların konularını gerçeklerini bulmak mümkün. Tüm tabuları yıkmış leyla erbil. Keşke hayatta olsa

Post-modern kitap okumaktan hoşlananlar için ideal bir kitap, bilinç akışları oldukça yoğun fakat okuru sıkmadan verilmiş, o dönemi anlamak için uygun bir eser

Bu roman Leyla Erbile ait romanlar içinde benim ilk okuduğum roman oldu. Çok değişik bir üslubu olması ilgimi çekti. İdeolojik fikrin anlatımı çok hoş. Surukleyici bir hikaye olmamasında rağmen yine de insanda merak uyandırıyor.

Leyla Erbil zor bir yazar, okuru zorlayan bir yazardır. Genç kızlık, kadınlık, olgunluk, yaşlılık, hafızada her yaşın, her anının birbirine karşıması, biliç akışı tekniğiyle okuru içine çeken bir anafor oluşturuyor.

Leyla Erbil'in özel üslup ve noktalama kurallarından insanı boşlukta bırakan bir kitap daha. Kendisinin az rastlanan fevkalade bir üslubu var-bkn. Necati Tosuner. Okuması biraz yorucu olabiliyor fakat gerçekten farklı. İngiliz edebiyatçısından POST-MODERN literatür.

tavsiye edilen bir yazarın tavsiye edilen bir kitabı olmasına rağmen son dönemlerde keşke okumasaydım dediğim tek kitaptır. bazı bölümlerde anlatımı güçlendirmek için yeni noktalama işaretleri ortaya atılmış, bazı bölümlerde ise devrik cümlelerle dolu sayfalarda tek bir noktalama işareti kullanılmayarak okuyucunun dumura uğratılması amaçlanmıştır. romanın çoğunluğunun geçtiği bir arkadaş toplantısında roman kahramanının kimlerle yattığı, kimlerle yatmak istediği vb. şeylerin anlatımından öteye gidilmemiş. diğer bölümde ise annesine hastane ziyaretleri daha sağlam anlatılmış ancak bu da romanın küçük bir bölümü olduğundan tamamını kurtarmaya yetmemiş.

Bende büyük bir hevesle almıştım kitabı. Fakat okurken çok sıkıldım. Kitap elimde aylarca süründü. Yine de değişik bir tarzı var yazarımızın. Başka bir kitabını tekrar okuyup değerlendirmek belki de daha mantıklı olucak. Saygılar