Ezilenler Hakkındaki Yorumlar

Okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.

dostoyevski'den ağır dram içeren okudukça altında ezildiğiniz bir hikaye.

Dünya edebiyatının en büyük yazarlarından Fydor Dostoyevski Ezilenler'i sürgünden döndükten sonra St Petersburg'da yazmıştı. Romanın anlatıcısı gelecek vaat eden genç bir yazar olan İvan Petroviç'in edebi çıkışı, yazma yöntemleri ve toplumsal konumu Dostoyevski'nin kendi yaşamından alınmıştır.

Genç bir yazar olan İvan Petroviç ( Vanya )' in başından geçen sıra dışı olaylar anlatılmakta eserde.
Dostoyevski' nin en iyi eserlerinden biridir.

Dostoyevski'nin ruh çözümlemelerine sıkça yer verdiği sarsıcı bir roman. Tavsiye ederim.

Hayat, bir çok evreden oluşan anlamayana çok kısa gelen uzun ve bir o kadar değerli mevzuların meydana geldiğ başının belli sonunun tam belli olmadığı bir silsiledir. Ben bu silsilemde yaşadığım bir evreyi bu kitabın içerisinde buldum.Bunun damağımda bıraktığı tadın bambaşka oluşunun sebebi çok özel birinin armağını olmasındandır.

okunmasını tavsiye ettiğim ,kitabı anlatan ile beraber yaşıyor görüyor hissi uyandıran güzel bir klasik.

kahrolası sınıf farkı ve incinen gururlar, değişen hayatlar çok güzel anlatılmış... Ve tasvirler anlatımla öyle uyuşmuş ki olayların geçtiği yerleri sokak sokak zihninizde canlandırabiliyorsunuz....

Dostoyevski'den her türlü beklentiye yetecek bir eser

Muhteşem bir konu, çok başarılı anlatım ve sonuç: EZİLENLER. Klasikçiyseniz okumalısınız...

15 sene önce okuduğum bir kitap bende iyi bir etki bırakmıştı zamanında..Suç ve ceza ,karamazov kardeşler den sonra yazarın en iyi kitabı bence ..

ezilenler: naif iyimserliğe reddiye...

Yıllar önce okumuştum ve okuduğum ilk Dostoyevski kitabıydı bu kitap. Bu kitap, bir ustanın en güzel şaheserlerinden belkide en güzeli. Edebiyat ve tasvir, edebiyat ve aşk ve edebiyatla birlikte belkide yaşama dair pek çok şey, bu kitapta buluşmuş. Yeniden okumam gerekecek sanırım. Çünkü yorum yazarken bile, garip bir çekiciliği var...

"Biri şu kitabı elimden alsın, yoksa işe gec kalacağım" işte böyle bir feryat yükselebilir içinizden. Dostoyevski okuyanlar iyi bilirler ki, o bambaşka bir yazardır. Onu diğerlerinden ayıran farkları istediğiniz kadar düşünün, araştırın mutlaka en az bir fark daha kalır koyamadığınız (ki bunu hiç bir zaman koyamazsınız.) Romanın içeriği hakkında bir kaç söz söylemek gerekirse: Öncelikle duygusal bir kitap olduğunu belirtelim. Betimleme karşıtlarını bile sıkmayacak betimlemeler göze çapıyor. Dönemin kültürünü, ahlaksal yapısını, yaşayış biçimlerini, sınıfsal farklılıklarını olağan çıplaklığıyla gözler önünde seriyor. (Anlatmakla bitmeyecek sanırım) Ezilenler: "gerçek bir klasik"

bu eseri okurken inanın bazı sayfalarında ıvan petroviçin sabrına sabısızlıkla içinizden engel olmaya çalışacaksınız.dostoyevski kitaplarının tümünde bu kitapta olduğu gibi insanın duygularının derinliklerinin de derinlerinine inmekte ustalığını konuşturmuştur.ezilenlerde değişik karakterlerdeki insanları tanıyacak ve özellikle nataşanın kötü birçok kararına dayanamayacak,vanyaya acıyacak alyoşaya oldukça sinirleneceksiniz.klasikler arasında gerçekten iyi bir yere sahip.duygulanmayı seven özellikle de kızlara bu kitabı tavsiye ederim,kitap dotu olmaya devam...

dostoyevski eserine çok ilginç bir biçimde başlayarak bizleri önce ısındırıyor sonrasında ise konuyu olayları öyle bir değiştirip bizleri üşütüyor ki ısınmak için mecburen okumak zorunda kalıyorsunuz ve okurken ki hazzı başka birşeyde bulmak gerçektende imkansız.tabiki olumsuz şekilde eleştiri yapılabilir ama kendimde saklı kalması daha doğru.hoş etkileyici tam anlamıyla klasik bir eser

dostoyevski daha ilk gerçek romanında bir dünya klasiği yaratmış.bu kitabı okuduktan sonra türk yazarların niçin dünyaya mal olmuş eserler veremediğini düşündüm.sanırım dostoyevski'yi okuyanlar bu soruyu cevaplar.çünkü bizim yazarlarımız çok acı çekmemiş.hep toplumun üst tabakasından gelenler yazar olmuş.fakirlerin yazar olma şansı bizde hiç olmamış.acı çekmeyenler acıyı tarif edebilir mi?