Doğu Öyküleri Hakkındaki Yorumlar

Doğu yaşamını anlamanızı sağlayacak bir eser.

öğretmenlik yaptığı yıllarda hakkaride görev yapmış ferit edgü ve dolayısıyla dağların hüküm sürdüğü aylarca kar altında kalan bu yalıtılmış coğrafyanın insan manzaraları da kışı kadar çetin dağları gibi sarp öykülerinde.. özellikle ibrahamin oğlu ibraham öyküsü akılda kalıyor. kalemi ;yaşanmışlığın dağların ve uzaklığın ayırdığı bir coğrafyanın hüznüyle bir vatanın iki ayrı kimliğini anlatiyor... demli çay, kar, soğuk ve dağ kokan öykülerinin ikinci kısmı minimal öyküleri pek begenmedim açıkçası. daha önce muzaffer kalenin güneş sepetinde gördüğüm minimal öykü çabasını da anlamış değilim. eğer bir şey küçülecekse vuruculugunun da artması lazım . bırakın vuruculugu ne demek istemişler o bile belli değil

“Doğu, iletişimsizliğin anayurtlarından. Hem de Doğu’nun dağ köylerinde, genç bir aydını kim anlayabilir? Yakınlıkların yabancılıkları, yabancılaşmayı çoğalttığı bir dünya…” diyordu Semih Gümüş eser için.

Gördün, tattın belki de oralarda olduğun, çalıştığın, dolduğun günlerde.
•
Bu defa iletişimsizlik sisini dağıtıyor Edgü. Ya da dağıtıyor gibi.

Yine sözcüklerin kalabalığından uzaklaşıp anlamların yoğunluğuna odaklanarak yapıyor bunu.
•
Seveceksin.