Beni Kör Kuyularda Hakkındaki Yorumlar

Okuduğum ilk Hasan Ali Toptaş kitabı. Çok büyük beklentiyle başladığım için güzel ve akıcı bir kitap olmasına rağmen umduğum keyfi alamadım. Ama birçok farklı duyguyu yoğun bir şekilde hissettiriyor.

müthişti, elimden birkamadim. 2 günde okudum

Bir sürü soru işareti ve hiçbirinin cevabı yok nerdeyse. Mesela gidenler hakikaten nereye gitti?

Yazarın Kurduğu cümleler başka , kelimelere yüklediği anlamlar başka , betimlemeleri , tanımlamaları , ifadeleri bambaşka ... Sayfalar akıp giderken o ahengi , o ritmi , o başkalığı hissetmemek mümkün olmuyor. Lezzetli bir yemeği yemek gibi , tadına doyum olmuyor satırların...
Bu yazarın kitaplarını okumak ayrı bir haz veriyor bana.
Kendi mi bambaşka bir dünyada hissediyorum , gerçekte miyim düşte miyim anlamıyorum .
Bu bilinmezlik , bu gizem beni büyülüyor.
Hemen hemen okuduğum her kitabı için aynı cümleleri kuruyorum yazarın çünkü bende hep bu hisler uyanıyor ve bundan büyük keyif alıyorum.

Kötülük ölmüyor , kötüler bitmiyor ,
bu kötülüklere seyirci kalanlar , kötülüklerden beslenenler de bitmiyor .
Hasan Ali Toptaş'ın anlatımı ile bir de
"Beni Kör Kuyularda" kitabın dan okuyun derim "Kötülük"ü .
Hayata dair çok şey bulacaksınız...

Ah Güldiyar ah !..

Hasan Ali Toptaş'in kaleminden harika bir kitap. kendim okuyup kardeşime de hediye aldım. severek okuyor

Sonu belli olmayan kitapları çok sevmem. Bu da onlardan birisi.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Kitabı okurken yeri geldi çaresizlik hissine kapıldım, yeri geldi kızgınlık hissine kapıldım. Birçok duyguyu bir arada yaşattı bana. Beğendim, gayet başarılı.

Bu kitabı anlamak için sağlam okurlarla okuma grupları oluşturulmalı. Zira boşluklar içeren bir eser. Yoruma açık olması sebebiyle de çözümleme noktasında başka fikirlere ihtiyaç duyuluyor. Kitabı okumaktan keyif almadım. Buna rağmen bitirebildiğim için yorum yapıyorum. Huzursuz olduğum bir kitaptı. Süssüz gerçekler acıtır çünkü.

Kitabın ismi, Ümit Yaşar Oğuzcan'ın genç yaşta intihar eden oğlu için ağıt niteliğinde kaleme aldığı "Beni Kör Kuyularda Merdivensiz Bıraktın." şiirinden esinlenmiştir.

Teşhir-gösteri toplumuna dönüşen sosyal ilişkileri çok sert bor şekilde eleştiren Toptaş'ın bu eseri okunmaya değer. Acıyı, haksızlığı izlenme/renyting malzemesi yapan TV programları da ciddi ders almalılar..

İlk okuduğum kitabı yazarın ve son olmayacak. Toplumsal sorunları sade ve anlaşılır bir şekilde anlatırken, betimlemeler alışılmışın dışında. 2 Saatte biten kitabı tekrar okumak isteyeceksiniz.

Aşırı güzel bir kitap dier kitaplarının güzel olduğu gibi

Hasan Ali Toptaş'ın bu eseri bizi farklı ve bir kadar da gizemli bir yolculuğa çıkarıyor.Kitapseverlere tavsiye ederim.

kitabı çıktığı ilk günler okumuştum yorum yazmak bugüneymiş. açıkçası gözlgesizler, heba, kuşlar yasına gider den sonra okuduğum için o kitaplarda bulduğum lezzeti bulamadım. topluma bir eleştiri olarak yerinde bir eser. yine bizi anlatıyor. "düşmeye gör..." seyircisi çok olan bir kavram oldu son zamanlarda. hep dışardan seyrediyoruz. acıların dertlerin içine girmeden.

Halilin sanki yarıda kalmış hikayesi. breaking bad sonrası better call saul çıkar Halil'den.. Aşk olsun..

Güldiyar 'ın kör kuyusundan Bizim kör kuyularımıza ne güzel anlatmış yazar,insanların acısı üzerinden para kazananları seyretmek için toplanan düşünemeyen kalabalıkları olayı görüp anlayıp çoluğuna çocuğuna zarar gelecek düşüncesiyle ses çıkarmayan ları olayları tam anlamıyla anlayan halkın deli dediği velileri ne güzel anlatmış... Olayları sadece çekirdek çitleyerek izleyen kalabalık topluluklar bir avuç kötü insanın ateşine odun taşıdılar. Çok beğendim kalemine sağlık.

HAT tarzını bilmeyen,olay-sonuç bekleyen ,havada boş kalan doldurulmayan yerlere takılanlar okuyup kötü yorum yapıyorlar.HAT okurları bilir ki yazar çoğu boşluğu okuyucuya bırakır onlar doldursun diye.Bu kitap gerçekten anlatmaya çalıştığını çok iyi anlattı.Kitap boyunca biz de Güldiyara ne olduğunu merak ediyoruz ve biz de o kalabalıkta yerimizi alıyoruz.HAT zekası.

Kitabı elime alıp kapağındaki resme ilk baktığımda, bilinmez bir kör kuyunun içinde karanlık dehrizlere doğru yol alıyorum.Cümleleri üşüşmüştü zihnime öylede oldu. Başlarda karanlık bir dehrize doğru yol aldığım yolculuğumda, modern çağımızın sorunu toplumsal duyarsızlık ve yozlaşmaya karşı kaleme alınan " Beni Kör Kuyularda" kitabının her satırında gerçeklerle tekrar tekrar yüzleştim.Hasan Ali Toptaş acıyı parayla satan, düşen birine bir tekme daha atan, menfatçilere, hiçbir şey olmamış ve her şey yolundaymış gibi davranan, yeter ki bize dokunmayan yılan bin yıl yaşasın zihniyetindeki insalar için bir eleştiri kitabı olarak kalame almış bu manidar eseri. Eğer kötülük çarkının dişlisi olup, başkalarının acılarını görmezden geliyorsak, başkalarının acılarından haz alıyorsak, onların acılarına karşı dilsiz, sağır ve kör olduysak bizler taşlaşmış kalpleriz demektir...
İşte o zaman vayy geldi bizim halimize...

Öz eleştiri yapmak gerekir ise insanoğlunun ' biri düşmeye görsün nasıl izleriz 'i çok güzel anlatmış .. Okurken kızdık değil mi niye yardım etmediler de seyrettiler diye o izleyenler biziz.. Mesaj çok güzel

Gündüz kuşağında yayınlanan programları anımsattı bana kitap. Çok anlamlı, çok güzel buldum.

Anlatılmak istenen güzel ancak hikaye çok yarım bırakılmış, okumak icin kendimi zorladım.

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Ezilmeyi, hırpalanmayı, ezenin arsızlığını,kahramanların her duruşu içime kazıdı.

İncitmeyi , sömürmeyi , heba etmeyi okuyucunun iliğine kemiğine işleye işleye yazmış . Yazar'ın okuduğum 3. kitabı , aynı karamsar karanlık tarafa sıkça rastlıyorsunuz. Beğendim.

Yok muydu, hiç olmadı mı böyle harap edilen, sömürülüp, posası çıkarılan hayatlar? Doğduğun topraklardan göçerek sığınılan şehir köşelerindeki gecekondu mahalleleri kim bilir daha ne hikayeler saklıyor içinde...

Şu ana kadar okuduğum en iyi romanlardan. Realist bir yanınız varsa hele... Bir oturuşta bitirilebilir.

Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Aslında tüm dünyanın acımasızlığını,çıkarcılığını ve bu durumlardan kaynaklanarak yitip giden hayatların bir sembolü gibi bu roman..

Başkalarının acılarından ,kederlerinden bazı çıkarcı ve insafsızlar nasıl faydalandığını anlatan değişik bir kitaptı . Çok etkilendim

Yazarın okuduğum ilk kitabı idi. Gölgesizler ve Heba kitaplarını özellikle merak ediyorum.

Bu kadar da olmaz ki dediğimiz ama günlük hayatta çok fazlasını gördüğümüz insanlardaki zayıflığı,seyirci kalma özelliğini,kötülüğü,çaresizliği anlatan enteresan güzel bir kitap...

okuduğum ilk kitabı bir çırpıda heyecanla okudum ama soru işaretleri çok bıraktı ,çaresizlik,cahillik hat safhada idi .

en sevdiğim yazar tüm kitaplarını severek okuyorum ama tabi herkese hitap ettiğini düşünmüyorum. çünkü herşey somut bir kurguda ilerlemiyor. soyut sevenlere öneririm.

Kitabı beğenmeyenlerin daha önce Hasan Ali Toptaş ' ın diğer kitaplarını okumadikları belli oluyor . Betimlemelerini çok beğendim bazı yerlerde kafam da soru işaretleri vardı ama yazar okuyucularına bırakmış işte , anlaşılmayacak ne var anlamadım

yazarın okuduğum ikinci kitabıydı diğer kitabına biraz daha iyiydi.Ama kitabı bitirdikten sonra aklınızda soru işaretleri oluşuyor.

yani okudum bitirdim ama hiç kitap okumuşum hazzı vermedi. Başladığım işi yarım bırakmamak huyundandır zorladım kendimi. Betimlemeleri seven beni bile zorladı kitaptaki tasvirler. Açıkçası çok begenmedim

Öncelikle yazarın dili çok akıcı. roman kolaylıkla ve sıkmadan akıyor. yazarın orta anadoludan bazı kelimeleri sıklıkla kullanması da güzel. ancak üslubu biraz zorlama olmuş. yazarın çok fazla tasvirler yaptığı biliniyor, ancak bazen öyle gereksiz tasvirler yapılıyor ki okuyucuyu sıkıyor. romanın konusu kabul edilebilir düzeyde. içerisinde olağanüstülüklerle süslenmiş bir kurgu var. ancak kişilerin karakter özellikleri çok abartılmış. muzaffer, mafya, dursun, polisler hepsi çok yapmacık geldi. çoğu zaman hani sayfa dolsun diye yazılmış gibi. kitap bitince sadece bir kitabı bitirmiş olmanın hissi vardı. kısacası vasat bir roman. yine de yazarın eline sağlık.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Maalesef hayal kırıklığına uğradım. Muhtemelen de başka kitabını okumam.

Bazı noktaları yoruma ve hayal gücüne bırakarak okuyucuyu sev etmesi çok hoşuma gitti. Benzetmeler ile toplum duyarsızlığı hakkında çok guzel örneklemeler yapmış. Tavsiye edilir.

Yine büyük bir hazla ve sorgulamayla, yaşayarak okunan bir Hasan Ali Toptaş romanı... Diyeceğim başka en ufak söz kitabın tadını kaçırabilir okumayanlar için. Ama Hasan Ali Toptaş'ın kalemi ile tanışmayanlar garipseyebilir. Okuduğum olumsuz yorumların çoğu üsluba yabancılıkla ilgili çünkü. Ama bu üslupla tanışsanız, seviyorsanız bu romanıyla da başlayabilirsiniz yazarı okumaya.

Ah yine yazmış Hasan Ali Toptaş.Roman olay değil,durum üzerine.Bir solukta okudum.Nasıl bir anlatım bu.Yine hayran bıraktı.

Herkesin doğrudan anlattığını Hasan Ali Toptaş sembollerle anlatmış. Kitapta her karakterin toplumda bir rolü var. Kimi mazlum kimi zalim kimi de zulme seyircisi. Toptaşın edebiyatına hakim olmayan biri anlatmak istediğini anlayamayabilir bu normaldir. Ama anlaşılınca bu kitap artık bir romandan fazlasıdır.

Beklentim daha yüksekti, yazarın okuduğum ilk kitabı. Anlatımı, betimlemeleri ve cümlelerin kuruluş biçimi kendine has yazarımızın. Yalnız kitapta hiç olumlu olay yok, okurken kalbim sıkıştı sürekli bu olumsuzluklara. Sonunda bizi aydınlatmayan sorularla bitse de finali beğendim.

Kitap çok güzeldi. Hasan Ali toptaş ın tarzı bu. Nuri Bilge Ceylan filmleri gibi. İlle bir son, veya olayların sonucunu beklememek lazım. Enfes üslübuyla resmettiği, adeta canlandırdığı kurguları, anları okumanın zevkine varmak lazım..

Tam anlamıyla fiyasko! Hasan Ali Toptaş mı yazmış bu kitabı? Emin miyiz. Bir karışıklık olmuş gibi.

Her şeyin ucu açık kalmış,konusu güzel degil, kitabın içine hiç giremedim. Bence zaman kaybıydı. Kuşlar yasına gider kitabı müthiş değildi ama insan kendinden çevresinden bir çok şey bulup kitaba yakın hissediyordu kendini. Bu kitabı nersinden bakarsan bak fiyasko!

Yazarın okuduğum ilk romanı edebi yönü tabiki çok iyiydi sonu açık kalmış gibi gelse de beğendim

Romanı, birkaç ay önce okudum. Roman, çok akıcı, sıra dışı betimlemeler ve imgelemler var: ''O sustuktan birkaç saniye sonra o gün, sızı gibi incecik bir klarnet sesi geldi derenin dibinden. Düpedüz ağlıyordu bu klarnet, sese dönüşmüş acılı bir insan misali kendini yerlere atıyor, sonra dizlerinin üstünde doğruluyor, doğrulunca çırpınıyor, çırpınırken de adeta oluk oluk gözyaşı döküyordu. Kendine hakim olamadığı için dile getirdiği şeylerin içinde uğundu kaldı da birdenbire inişini, çıkışını kaybetti; sonra göğe doğru uzayıp giden gergin bir ipliğe dönüştü.'' Romanda, bu tarz cümleleri okurken sanki bir besteyi dinliyor gibisiniz; cansız eşyaya canlılık vererek, okurun zihninde ve kalbinde size birçok şeyi tasavvur ettiriyor, aradan yıllar geçse de unutamazsınız bu romanı.

Kaç yıldız verilebiliyorsa o kadar yıldız vermek istiyorum Hasan Ali Toptaş'ın eserlerine. Kendimi onunla aynı dili paylaşmaktan, çevirisiz okuyabilmekten ötürü çok şanslı hissediyorum.

“Ben kötülük edenle kötülüğe maruz kalana aynı yüz ifadesiyle bakamam, her ikisine de gülümseyemem diyorum size. Bunu yaparsam o zaman da kendi yüzüme bakamam diyorum.”

Kör kuyularda ışıksız, merdivensiz kalanların boşlukta yankılanıp yok olan sessiz çığlıkları. Yozlaşmış toplumun gözler önüne serilen duyarsızlığı. Hasan Ali yine yapmış yapacağını. Daha ilk sayfalardan içine çekiliyorsunuz kitabın, sonrasında hikâye gittikçe derinleşiyor. Yazık ki düşen yine kendi hâline bırakılıyor ve yardım etmek yerine bir vampir gibi onca acıdan besleniyor insanlar. Hasan Ali okumak sonunu bilmediğiniz bir yolculuğa çıkmak gibi. Nihayet sona ulaştığınızda ise tarifsiz bir boşluk hissi kalıyor geride.

Buyuk bir hevesle elime aldim kitabi ama malesef umdugum gibi degil,kurguyu,konuyu zayif buldum

Kitaba nasıl başladım nasıl bitti? Galiba Hasan Ali Toptaş’ a kafamızdaki bıraktığı soru işaretlerinden habersiz. Muhteşem dil