Aforizma türündeki kitaplarda rastlamaya alıştığımız zekâ, yaratıcılık, şaşırtıcılık ve mizah duygusundan yoksun, sıradan, yavan ve ışıltısız cümleler.
Kapağında bahsedilen "amansız ve acımasız dil"den de hiçbir ize rastlayamadım. Bununla kitabın birkaç yerinde rastladığım dil ve anlam bozuklukları kastedilmiyordur sanırım...
Oysa bu türde yazanlar arasında okuduğum çok iyi yazarlar var: Elias Canetti, Karl Kraus, Cioran gibi, bir de yıllar önce Öküz Dergisi'nde yazdıklarını kesip sakladığım ve okudukça hâlâ şaşırdığım yerli bir yazar...
Oysa bu kitapta onlardan aldığım tadın zerresini bile bulamadım.
