İlginç bir başlık, ilginç bir konu. Tam isminin hakkını veren, içten içe "oh olsun" çektiğimiz insanlık halleri üzerine. Bu duygu, masum ve zalim uçlara doğru kaymaya müsait. Biz adını koymadık diye de yok değil, aksine cidden var hepimizde. Okuyunca anlayacaksınız.
Benim zihnime çokça çağrışım yaptı bu incecik kitap, zaten çoğu yeri basit gündelik örneklerle dolu.
Bu hâlin yaşanılan çağın kültürüyle ilişkisi var. İçinde olduğumuz ülke, din, aile, kültür havzasıyla bağlantısı var. Elbet bizim karakterimizle de alakası var.
Kitap bu anlamda okuyucuya bir röntgen imkanı sunuyor.
Bence konuşabiliyor olsaydık, başka olurdu. Düşünce, ifade, konuşma özgürlüğümüz; diyalog, sorgulama ve eleştiri kültürümüz gelişmiş olsaydı ahh... Biz de bazı şeylere güler geçerdik, bazılarına da gülmeme edebi gösterirdik.
